Βόλτα στη δίπλα χώρα

Θα πάμε μια βόλτα μέχρι τη Βενετία, πόλη που δεν έχω επισκεφτεί αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέσα στο πρόγραμμα. Θα περιπλανηθούμε στα καντούνια και στα δρομάκια, θα περπατήσουμε δίπλα από τα κανάλια και θα σταματήσουμε μπροστά από μια βιτρίνα με βιβλία. Συνηθισμένο. Κι όμως αυτή η βιτρίνα έχει κάνει το ασυνήθιστο, ένα αντικείμενο που σίγουρα δεν έχει θέση ανάμεσα στα βιβλία. Τόση εντύπωση μου κάνει αυτό το αντικείμενο, το από αλλού φερμένο που θέλω να μάθω την ιστορία του βιβλιοπωλείου Toletta της Βενετίας.

Τη δεκαετία του ’30, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, ο άνεργος Angelo Pelizzato στήνει ένα πάγκο και ξεκινάει να πουλά τα προσωπικά του βιβλία, ώσπου αποφασίζει να ανοίξει ένα μικρό βιβλιοπωλείο με μεταχειρισμένα βιβλία στη γειτονιά Sacca della Toletta της Βενετίας. Εξαιτίας των σχολείων που υπάρχουν στην περιοχή το σχολικό βιβλίο κερδίζει πωλήσεις και το βιβλιοπωλείο ξεκινά καλά. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Angelo (κάνοντας το καθήκον του ως κομμουνιστής) κρύβει ανάμεσα στα ράφια όπλα των ανταρτών και λαθραίες εφημερίδες. Μετά τον πόλεμο η πελατεία επανέρχεται γρήγορα και οι πωλήσεις συνεχώς αυξάνονται. Κόσμος έμπαινε για να πουλήσει, κόσμος για να αγοράσει με αποτέλεσμα να σχηματίζεται έξω από το βιβλιοπωλείο ουρές. Άλλαζαν συνεχώς χέρι τα βιβλία και με τα ίδια σχολικά βιβλία έμαθαν πολλοί να διαβάζουν. Τη δεκαετία του ’50 στην επιχείρηση βρίσκονται και οι γιοί του Angelo με αποτέλεσμα το κατάστημα να επεκτείνεται και να προστίθενται νέες θεματικές κατηγορίες στα ράφια με περισσότερη ποικιλία τίτλων. Μετά την απόσυρση του πατέρα οι γιοί συνεχίζουν το επάγγελμα δουλεύοντας με εκδοτικούς οίκους. Ζητούν συγκεκριμένο αριθμό αντιτύπων από τίτλους των καταλόγων των εκδοτικών οίκων, τους οποίους πουλούν με εκπτώσεις 40 και 50%. Πρόκειται για τους λιγότερο εμπορικούς τίτλους που δεν μπαίνουν σε λίστες ευπωλήτων. Φιλοσοφία που συνεχίζεται μέχρι σήμερα ούτως ώστε το βιβλιοπωλείο να συγκεντρώνει και να διαθέτει ποιοτικούς τίτλους, οι οποίοι σε άλλα βιβλιοπωλεία είναι εξαντλημένοι. Την τελευταία δεκαετία του 20^ού αι. το βιβλιοπωλείο επεκτείνεται και σε δύο γειτονικά κτίρια, προσεγγίζοντας νέο αναγνωστικό κοινό και πάει λέγοντας.

Καλά όλα αυτά, αλλά το περίεργο αντικείμενο σχετίζεται με μια πιο πρόσφατη ιστορία. Είναι που το βιβλιοπωλείο συνεχίζει να αγοράζει βιβλία από ιδιώτες. Συλλογές ολόκληρες αγοράστηκαν περιλαμβάνοντας αναρίθμητα βιβλία. Ανάμεσά τους πραγματικοί θησαυροί, εκδοτικές σειρές ολόκληρες. Χιλιάδες βιβλία που δεν αγοράζονται ένα ένα. Ιδού και η πρωτοτυπία: τα βιβλία αυτά πωλούνται (όπως και αγοράστηκαν) με το κιλό! Γι’ αυτό και χρειάζεται η ζυγαριά που μοστράρει στη βιτρίνα. Για να ζυγίζεις, κάθε 100 γραμμάρια κοστίζουν 1 €. Ποια η μεγαλύτερη χαρά του βιβλιόφιλου;

Βέβαια, αφού δεν έχω πάει ακόμη στη Βενετία, τη βιτρίνα αυτή ποτέ δεν την είδα. Έχουμε όμως το πλεονέκτημα να έχουμε ανταποκριτές σε διάφορα μέρη να μας αφηγούνται ιστορίες και να μας στέλνουν φωτογραφίες. Πολλά ευχαριστώ για την όμορφη αυτή σκέψη!

Η ιστοσελίδα του βιβλιοπωλείου (για όσους ξέρουν ιταλικά)