Αφιερωμένο
Τώρα πώς μου ήρθε αυτό; Τι να πω; Απλά μου ήρθε!
Γιατί το ένα θέμα που με γυρόφερνε δεν είναι έτοιμο, το άλλο ήταν κάπως, το τρίτο ήταν από παλιότερα διαβάσματα και δεν ήθελα να πάω προς τα πίσω τώρα, το άλλο δεν έχει έρθει ο καιρός του για άνοιγμα. Έτσι για ένα βιβλίο μισοδιαβασμένο ανεβάζω ανάρτηση. Είναι, αναρωτιέμαι, άραγε σωστό; και μπαίνω σε σκέψεις αμυντικές. Γιατί να μην είναι; Την γεύση του συγγραφέα την έχω, η προσδοκία της συνέχειας και του τέλους βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα άρα μπορεί να μεταδοθεί και εδώ. Μπορεί να γίνουν δύο αναρτήσεις, μια παρουσίαση σε «ζωντανή» συνέχεια. Μπορεί να ξεκινήσει μια κουβέντα που θα δώσει και άλλες πλευρές στην καθοδόν ανάγνωση. Σάμπως μιλάμε μόνο για βιβλία εντελώς διαβασμένα και μόνο; Μιλάμε για παρατημένα, για διάσημα αδιάβαστα, αμετάφραστα στην δική μας γλώσσα, που έχουμε ακουστά, που έχουμε διαβάσει την παρουσίασή τους, που έχουμε δει στο σινεμά, για, για…. γιατί όχι τέλος πάντων και μισοδιαβασμένα.
Το θεώρημα του παπαγάλου του Ντενί Γκετζ, ένα μυθιστόρημα για τα Μαθηματικά (μετάφραση του Τεύκτρου Μιχηλίδη, από τις εκδόσεις Πόλις) δεν είναι και φρέσκια έκδοση. Μετράει μια ήδη μια δεκαετία από την κυκλοφορία του. Ήρθε στα ελληνικά το 1999 και ανατυπώθηκε το 2007, κάνοντας 67.500 αντίτυπα, όπως βλέπω και θαυμάζω τον μεγάλο αριθμό. Είναι, νομίζω, χαρακτηριστικό του καιρού μας να αναζητά άλλες δεξαμενές έμπνευσης, να ρίχνει τα όρια, να πλαταίνει έως και να καταργεί σύνορα στα επιστητά, να συνδυάζει θέματα. Τα μαθηματικά στο μυθιστόρημα, ή μυθιστορήματα με μαθηματικά, ζωές μαθηματικών, χαμένες, άλυτες, εξισώσεις, θεωρήματα, σύμβολα δεν είναι νεοφανή. Στην ελληνική περίπτωση ανήκουν ο Δοξιάδης και ο Μιχαηλίδης.
Κεντρικό πρόσωπο ο Γάλλος παλαιοβιβλιοπώλης Πιέρ Ρυς που ετοιμάζεται και δέχεται την βιβλιοθήκη του παλιού του φίλου. Πρόκειται για μια αποκλειστικά μαθηματική βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει σπάνιες εκδόσεις, δυσεύρετες και ακριβές. Άρα Το θεώρημα του παπαγάλου ανήκει στα βιβλιοβιβλία με πάμπολλες εικόνες από βιβλία και βιβλιοθήκες (επισκεπτόμαστε και εμείς την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας στο Παρίσι και κάνουμε αναλογικές συγκρίσεις…). Συναντάμε τις βιβλιοθηκονομικές έννοιες της ταξινόμησης και κατηγοριοποίησης μιας επιστήμης.. Ο Ρυς αγαπά τις λέξεις γιατί τις νιώθει, ξέρει την ετυμολογία τους (σ. 182). Αγαπά και τα βιβλία. «Τα βιβλία είναι σαν τους ανθρώπους…Απομονωμένοι δεν αντέχουν, στοιβαγμένοι δεν αντέχονται» (σ. 14)
Μυστήριο ο θάνατος/εξαφάνιση του φίλου. Η φαινομενικά αδύναμη πρωταγωνιστική ομάδα που αποτελείται από έναν ηλικιωμένο ανάπηρο, μια εργαζόμενη αγωνιζόμενη γυναίκα που κρύβει τις πληγές της, τα δίδυμα έφηβα παιδιά της φυσικά θυμωμένα και μέσα στην αντίδραση και ένα ιδιαίτερο παιδί με προβλήματα ακοής και ο παπαγάλος φυσικά συντονίζεται, επικεντρώνεται στο ζήτημα της βιβλιοθήκης και του φίλου. Ξετυλίγουν την διαδρομή της επιστήμης των μετρήσεων, των σχημάτων, των σχέσεων από την πρακτική και εφαρμοσμένη υπόσταση στην θεωρητική και φιλοσοφική της διάσταση.
Όσον αφορά τα μαθηματικά κάτι ψιλά, εύκολα, τα πιάνω και μου μένουν, κάτι άλλα σκόρπια μπαίνουν σε μια σειρά, λογική, ιστορικής συνέχειας (τα σχέδια στην αρχή ξενίζουν, μετά βοηθάνε). Δεν πιέζομαι να τα καταλάβω όλα όλα, ξέρω ότι δεν μου είναι δυνατόν, ο προγραμματισμός μου είναι άλλης κατεύθυνσης. Χαίρομαι για όσα κατέχω και όσα κατακτάω, μετράω το μέγεθος του κενού μα πάνω από όλα δεν θέλω να στερηθώ την χαρά της ανάγνωσης. Το κοινωνικό και αστυνομικό τα περπατώ με ευχαρίστηση. Κάνω υποθέσεις για την κατάληξη της αναζήτησης και της καταδίωξης: ότι η μυθοπλαστική συγκυρία το φέρνει ο παπαγάλος να έχει τις απαντήσεις, δηλαδή να υπάρχουν μπροστά σε όλους, από την αρχή της αφήγησης, (όπως συμβαίνει και στα αλήθεια) αλλά δεν το είχαν τεθεί οι ερωτήσεις (όπως πάλι συμβαίνει). Η ομάδα θα αποδειχτεί ανώτερων ικανοτήτων από την καταδιωκτική κερδοεμφορύμενη ομάδα. Αν συμβαίνει αυτό η πρόβλεψη θα δικαιωθεί, αν πάλι δεν συμβεί και έχει γύρισμα απρόσμενο, ο συγγραφέας-μαθηματικός θα έχει κάνει την έκπληξη.
Να δούμε τώρα πώς θα πάει η συνέχεια, και έχει πολύ ακόμα…
Να στείλω και μια ευχή καλής επιστροφής στο πρόγραμμα.
Τώρα πώς μου ήρθε αυτό; Τι να πω; Απλά μου ήρθε!
Γιατί το ένα θέμα που με γυρόφερνε δεν είναι έτοιμο, το άλλο ήταν κάπως, το τρίτο ήταν από παλιότερα διαβάσματα και δεν ήθελα να πάω προς τα πίσω τώρα, το άλλο δεν έχει έρθει ο καιρός του για άνοιγμα. Έτσι για ένα βιβλίο μισοδιαβασμένο ανεβάζω ανάρτηση. Είναι, αναρωτιέμαι, άραγε σωστό; και μπαίνω σε σκέψεις αμυντικές. Γιατί να μην είναι; Την γεύση του συγγραφέα την έχω, η προσδοκία της συνέχειας και του τέλους βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα άρα μπορεί να μεταδοθεί και εδώ. Μπορεί να γίνουν δύο αναρτήσεις, μια παρουσίαση σε «ζωντανή» συνέχεια. Μπορεί να ξεκινήσει μια κουβέντα που θα δώσει και άλλες πλευρές στην καθοδόν ανάγνωση. Σάμπως μιλάμε μόνο για βιβλία εντελώς διαβασμένα και μόνο; Μιλάμε για παρατημένα, για διάσημα αδιάβαστα, αμετάφραστα στην δική μας γλώσσα, που έχουμε ακουστά, που έχουμε διαβάσει την παρουσίασή τους, που έχουμε δει στο σινεμά, για, για…. γιατί όχι τέλος πάντων και μισοδιαβασμένα.
Το θεώρημα του παπαγάλου του Ντενί Γκετζ, ένα μυθιστόρημα για τα Μαθηματικά (μετάφραση του Τεύκτρου Μιχηλίδη, από τις εκδόσεις Πόλις) δεν είναι και φρέσκια έκδοση. Μετράει μια ήδη μια δεκαετία από την κυκλοφορία του. Ήρθε στα ελληνικά το 1999 και ανατυπώθηκε το 2007, κάνοντας 67.500 αντίτυπα, όπως βλέπω και θαυμάζω τον μεγάλο αριθμό. Είναι, νομίζω, χαρακτηριστικό του καιρού μας να αναζητά άλλες δεξαμενές έμπνευσης, να ρίχνει τα όρια, να πλαταίνει έως και να καταργεί σύνορα στα επιστητά, να συνδυάζει θέματα. Τα μαθηματικά στο μυθιστόρημα, ή μυθιστορήματα με μαθηματικά, ζωές μαθηματικών, χαμένες, άλυτες, εξισώσεις, θεωρήματα, σύμβολα δεν είναι νεοφανή. Στην ελληνική περίπτωση ανήκουν ο Δοξιάδης και ο Μιχαηλίδης.
Κεντρικό πρόσωπο ο Γάλλος παλαιοβιβλιοπώλης Πιέρ Ρυς που ετοιμάζεται και δέχεται την βιβλιοθήκη του παλιού του φίλου. Πρόκειται για μια αποκλειστικά μαθηματική βιβλιοθήκη που περιλαμβάνει σπάνιες εκδόσεις, δυσεύρετες και ακριβές. Άρα Το θεώρημα του παπαγάλου ανήκει στα βιβλιοβιβλία με πάμπολλες εικόνες από βιβλία και βιβλιοθήκες (επισκεπτόμαστε και εμείς την Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας στο Παρίσι και κάνουμε αναλογικές συγκρίσεις…). Συναντάμε τις βιβλιοθηκονομικές έννοιες της ταξινόμησης και κατηγοριοποίησης μιας επιστήμης.. Ο Ρυς αγαπά τις λέξεις γιατί τις νιώθει, ξέρει την ετυμολογία τους (σ. 182). Αγαπά και τα βιβλία. «Τα βιβλία είναι σαν τους ανθρώπους…Απομονωμένοι δεν αντέχουν, στοιβαγμένοι δεν αντέχονται» (σ. 14)
Μυστήριο ο θάνατος/εξαφάνιση του φίλου. Η φαινομενικά αδύναμη πρωταγωνιστική ομάδα που αποτελείται από έναν ηλικιωμένο ανάπηρο, μια εργαζόμενη αγωνιζόμενη γυναίκα που κρύβει τις πληγές της, τα δίδυμα έφηβα παιδιά της φυσικά θυμωμένα και μέσα στην αντίδραση και ένα ιδιαίτερο παιδί με προβλήματα ακοής και ο παπαγάλος φυσικά συντονίζεται, επικεντρώνεται στο ζήτημα της βιβλιοθήκης και του φίλου. Ξετυλίγουν την διαδρομή της επιστήμης των μετρήσεων, των σχημάτων, των σχέσεων από την πρακτική και εφαρμοσμένη υπόσταση στην θεωρητική και φιλοσοφική της διάσταση.
Όσον αφορά τα μαθηματικά κάτι ψιλά, εύκολα, τα πιάνω και μου μένουν, κάτι άλλα σκόρπια μπαίνουν σε μια σειρά, λογική, ιστορικής συνέχειας (τα σχέδια στην αρχή ξενίζουν, μετά βοηθάνε). Δεν πιέζομαι να τα καταλάβω όλα όλα, ξέρω ότι δεν μου είναι δυνατόν, ο προγραμματισμός μου είναι άλλης κατεύθυνσης. Χαίρομαι για όσα κατέχω και όσα κατακτάω, μετράω το μέγεθος του κενού μα πάνω από όλα δεν θέλω να στερηθώ την χαρά της ανάγνωσης. Το κοινωνικό και αστυνομικό τα περπατώ με ευχαρίστηση. Κάνω υποθέσεις για την κατάληξη της αναζήτησης και της καταδίωξης: ότι η μυθοπλαστική συγκυρία το φέρνει ο παπαγάλος να έχει τις απαντήσεις, δηλαδή να υπάρχουν μπροστά σε όλους, από την αρχή της αφήγησης, (όπως συμβαίνει και στα αλήθεια) αλλά δεν το είχαν τεθεί οι ερωτήσεις (όπως πάλι συμβαίνει). Η ομάδα θα αποδειχτεί ανώτερων ικανοτήτων από την καταδιωκτική κερδοεμφορύμενη ομάδα. Αν συμβαίνει αυτό η πρόβλεψη θα δικαιωθεί, αν πάλι δεν συμβεί και έχει γύρισμα απρόσμενο, ο συγγραφέας-μαθηματικός θα έχει κάνει την έκπληξη.
Να δούμε τώρα πώς θα πάει η συνέχεια, και έχει πολύ ακόμα…
Να στείλω και μια ευχή καλής επιστροφής στο πρόγραμμα.
Kαλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ'όσο θυμάμαι δύο βιβλία έχω αφήσει μισιτελειωμένα και δεν τα συνέχισα ποτέ, επειδή με είχαν κουράσει...
Δύο βιβλία με σχέση με τα μαθηματικά (και το σκάκι) είναι "ο πίνακας της Φλάνδρας" του Ρεβέρτε και το άλλο είναι "ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ", έλληνα συγγραφέα αν θυμάμαι καλά..
πανέξυπνα βιβλία, τώρα άρχισα τον "ναυτικό χάρτη" του Ρεβέρτε πάλι! Πολυλογία μ'έπιασε, επειδή τα ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα τα βιβλία αυτού του αντικειμένου.. :)
Καλημέρα!
Πάμε γερά, το τέλος είναι κοντά! Πόσες σου μείνανε; 200,300 σελίδες; Δεν είναι τίποτα, τις "έχεις"! Αν και από ότι θυμάμαι, τα μαθηματικά του βιβλίου όσο πήγαινε δυσκόλευαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γεγονός ότι πρόκειται για καλό βιβλίο και αξίζει να διαβαστεί. Μου άρεσε πολύ αυτό που είπε ο κ.Ρυς για τα βιβλία.
Τα χαιρετίσματα μου. Να περνάτε καλα!
Tha itan orea na anevazame tris anartisis gia kathe vivlio. Mia stin arxi tis anagnosis me tous logous pou mas othisan na xekinisoume to diavasma tou sygekrimenou vivliou(kritikes, sxolia, exofylo....),tis protes entyposis kai tis prosdokies gia tin synexia, mia stin mesi tis anagnosis kai mia sto telos san teliki apotimisi. Perimeno loipon tis entyposis sou me to klisimo tis telefteas selidas.
ΑπάντησηΔιαγραφή(sygnomi gia ta greeeklish alla grafo se ypologisti pou agnoei tin elliniki glossa, an einai dynaton!)
Από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία!!! Το διάβασα σε λίγες μέρες διακοπών στο Ν. Οίτυλο. Θυμάμαι κάθε βράδυ, διάβαζα ένα κεφάλαιο και ήταν από τα λίγα βιβλία που όταν το τελείωσα λυπήθηκα που δεν θα είχα άλλο ένα κεφάλαιο να διαβάσω το επόμενο βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι βέβαια για τις βολτίτσες, που τους αρέσουν επίσης τα παράλληλα με το βιβλίο θέματα, πιστεύω μεταξύ των άλλων θα τους άρεσαν όλες αυτές οι αναφορές που έχει μεταξύ άλλων για τις ιστορικές βιβλιοθήκες που η τύχη τους ήταν να καίγονται.
Σήμερα η βόλτα μου εδώ γέμισε όμορφες καλοκαιρινές αναμνήσεις ενός βιβλίου.
Φιλάκια πολλά elli και librarian καλώς σας ξαναβρίσκω:))
Το είχα διαβάσει τότε-το '99, και μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρον, ένας συνδυασμός αστυνομικού, μαθηματικού και φιλοσοφικού βιβλίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αγόρασα πρόσφατα και με περιμένει να το ξαναδιαβάσω-και περιμένω κι εγώ να δω πως θα μου φανεί μετά απο τόσα χρόνια!
Να μου επιτρέψεις να μην κάνω σχόλια στην εγγραφή αυτή, παρά να εκφράσω γενικά την ευχαριστηση μου για την, για ώρα, περιήγηση μου στο ιστολόγιο αυτό. Να είσαι πάντα καλά για να συνεχίζεις τα ταξίδια, και να παίρνεις και μας μαζί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήHfaistiwna γεια! Τα μαθηματικά μυθιστρορήματα έφεραν κάτι νέο, και κυρίως ένωσαν δυνάμεις που συνήθως θεωρούνται αντίθετες. Βάζεις και άλλα διαβάσματα στο τραπέζι...
ΑπάντησηΔιαγραφήAlexandre ευχαριστώ για την παρακίνηση και πίστη τερματισμού! αν και λες ότι δυσκολεύει το θέμα.
Ο Ρυς το είπε για τα βιβλία και τους ανθρώπους για αυτό μου άρεσε και εμένα πολύ.
Και εσείς να είσαστε καλά για να περνάτε ακόμα καλύτερα!
giovdm, απαντώ στο εντελώς ελληνικό αλφάβητο, καλύτερα να επικοινωνείς όπως και να είναι παρά να μην επικοινωνείς καθόλου, οπότε είναι εντάξει και το λατινικό αλφάβητο. Τρεις αναρτήσεις για κάθε βιβλίο, χμ, πολύ ενδιαφέρον αλλά μήπως κουραστικό; Δεσμεύομαι πάντως για την δεύτερη με το τέλος και τις εντυπώσεις και σκέψεις.
Άστρια γειααααα και εμείς χαιρόμαστε που σε ξαναβρίσκουμε μετά το καλοκαίρι που μας σκορπά όλους από εδώ και από εκεί. Η ανάγνωση δεν έχει τελειώσει, συνεχίζεται και τώρα ανυπομονώ να σκοντάψω στα περί βιβλιοθηκών...
lemon γεια και το έχεις ήδη διαβάσει και πας για τον δεύτερο, το συνιστά και ο μεταφραστής,τι να πω τώρα, είσαι μπροστά γύρους. Περιμένουμε τις εντυπώσεις του νέου γύρου οπωσδήποτε!!!!
Δημήτρη ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, χαιρόμαστε που ταξιδεύεις μαζί μας και θα έλαμε πολύ τα σχόλιά σου.
Καλησπέρα σας και απο εμένα και καλώς σας ξαναβρισκω :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο βιβλίο το είχα διαβάσει πριν απο 5-6 χρόνια, Μου θύμισε τον κόσμο της Σοφίας, καλύτερα γραμμένο όμως. Λογικό ειναι να δυσκολεύουν τα μαθηματικά όσο συνεχίζει το βιβίο μιας και η επιστήμη προοδεύει!
Και εμένα δεν μου αρέσει να αφήνω βιβλία στην μέση, το μόνο που έχω αφήσει είναι "Το ξέσπασμα της βίας" πολυ βία, δεν αντέχω να πλάθω αυτες τις αποτρόπαιες εικόνες στο μυαλό μου.
@Ηφαιστείωνα: Ο ναυτικός χάρτης ειναι φανταστικό βιβλίο! Παρακαλώ προτείνετε μου και κάποιο αλλο του κλαδου της ναυτικής λογοτεχνίας :D
Χμμμ! Nομίζω ότι ξέρω ποιος στο πρότεινε το συγκεκριμένο βιβλίο! ;))
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω κι εγώ να το διαβάσω! Τώρα μάλιστα που έμαθα ότι εκτός από τα μαθηματικά είναι και βιβλιοβιβλίο!
Πολύ όμορφη η ανάρτηση έκανες κι ας μην το έχεις ολοκληρώσει. Εχεις τόσο δίκιο! Την "γεύση" του συγγραφέα την έχεις ήδη. Θα περιμένω ωστόσο και άλλη μία όταν το τελειώσεις.
Κι εμένα μου άρεσε η φράση του κ. Ρυς! Μα είναι μια πραγματικότητα, δεν είναι;
Ούτε θυμόμουν πως είναι βιβλίο μιας δεκαετίας! Πόσο γρήγορα περνάνε τα χρόνια...
@Ηfaistiwnas: Σε κούρασε ο "πίνακας της Φλάνδρας"; Είναι πολύ ωραίο βιβλίο! Ο "Ναυτικός Χάρτης" όμως είναι ακόμα ωραιότερος! Αγαπημένος Ρεβέρτε, σε ζηλεύω που
μόλις το ξεκίνησες!
@Alexandros: Εχει άλλες 300; Καλά πόσες σελίδες είναι ολόκληρο;
@gatti
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω από 600 σελίδες...
Ωρίων ΄Δ φθινοπωρινό γεια και χαρά!Μισοδιαβασμένο το παρουσιάζω στο πρόγραμμα είναι να ολοκληρωθεί η ανάγνωση. Δυο βιβλία από τον χώρο των ανακαλύψεων που μου άρεσαν είναι Η γυναίκα του χαρτογράφου του Ρόμπερτ Γουίτακερ εκδόσεις Ωκεανίδα και Ο γρίος της πυξίδας του Amir Aczel από τις εκδόσεις Ενάλιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήGatti μα ναι είναι καθαρά βιβλιοβιβλίο! Θα το τελειώσω αλλά χωρίς βιάση για να το ευχαριστηθώ, ναι;;
Για την ακρίβεια έχει 635 σελίδες, χωρίς το σημείωμα του μεταφραστή και διάφορα επεξηγηματικά, παράλειψή μου να μην αναφέρω σελίδες που δίνουν μια πραγματική διάσταση του βιβλίου.
Alexandre ευχαριστώ. Ομολογώ ότι επιδίδομαι σε παράλληλα διαβάσματα και δεν είναι αποκλειστικά αφοσιωμένη.
Καλημέρα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρναγα τυχαία και είπα να μπώ...
Λοιπόν, τόσο "ο πίνακας της Φλάνδρας" του Ρεβέρτε, όσο και "ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντπαχ" του Δοξιάδη, μου φάνηκαν εξαιρετικά!
Θα πάρω και "το θεώρημα του ημιτελούς παπαγάλου" γιατί από τα σχόλιά σας φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Ωρίων Δ΄
Ενα ναυτικό - αστυνομικό βιβλίο που διάβασα πριν 5 περίπου χρόνια και μου άρεσε πάρα πολύ είναι "ο μυστικός κύκλος των Κελτών" αν θυμάμαι καλά τον τίτλο...
Σκανδιναυός συγγραφέας, δεν θυμάμαι όμως καθόλου το όνομα (ηλικία γαρ)...
Ελπίζω να βοήθησα....
Καλή συνέχεια σε όλους σας με τζάκι, πολυθρόνα και καλά βιβλία!
viv γεια! Αναγνώστης άνθρωπος φαίνεσαι και χαιρόμαστε που μπήκες και άφησες τα λόγια σου και την πρότασή σου, τυχαία ξετυχαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Elli, σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, καλώς σας βρήκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά,ΩΡΙΩΝ Δ΄, το τσεκάρισα, είναι "ο μυστικός κύκλος των Κελτών" του Μπιορν Λάρσον, εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Όποιος το διαβάσει, ας μας πει τις εντυπώσεις του.
Και μια που βρήκα αυτόν τον συγγραφέα, φέτος διάβασα "το κορίτσι με το τατουάζ" του Στιγκ Λάρσον (δεν ξέρω αν υπάρχει συγγένεια με τον προηγούμενο / μάλλον έχουν έλλειψη ποικιλίας στα επώνυμα εκεί στον Βορρά) - είναι το πρώτο από την τριλογία του. Μετά πέθανε...
Μου φάνηκε εξαιρετικό, θίγει όλα τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας (έγκλημα, τιμωρία, διαστροφή, οικονομική απάτη κ.λπ...) Αν ενδιαφέρει κάποιον....
οντως ειναι αρκετα καλό βιβλίο, απο εκείνα που σου μένουν όσα χρονια και να περάσουν. Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας, θα τις σημειωσω σε ένα χαρτί και σιγά σιγά θα αναζητήσω τα βιβλία :D
ΑπάντησηΔιαγραφήviv υχαριστούμε για την διευκρίνιση των Κελτών, το κορίτσι με το τατουάζ μου το δάνεισε συνάδελφος για καλοκαιρινή ανάγνωση γιατί του άρεσε τρελά (unputable down το χαρακτήρισε) τόσο που παράγγειλε να διαβάσει τα άλλα δύο μέρη στα αγγλικά!! Όμως εγώ το δάνεισα σε άλλον που το διάβασε και ενθουσιάστηκε και συμφώνησε. Σήμερα θα το πάρω στα χέρια μου λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩρίων Δ' στην διάθεσή σου. Ελπίζω να σου αρέσουν