Η κλέφτρα των βιβλίων

Πρέπει να είναι ευτυχισμένοι όσοι μπορούν να διαβάζουν υποχρεωτικά και παράλληλα να διαβάζουν και Λογοτεχνία. Επέλεξα από τη στοίβα με τα αδιάβαστα ένα τελευταίο, πριν σταματήσω για το επόμενο διάστημα, βιβλίο με θέμα για άλλη μια φορά τα βιβλία. Να προσθέσω κι εγώ ένα ακόμα τίτλο στη λίστα με το αγαπημένο θέμα, μια λίστα που δείχνει να μην τελειώνει, ευτυχώς γιατί μου (ελπίζω μας) δίνει ευχαρίστηση.

Αν πω ότι είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι ότι θα το αδικήσω. Αντί γι' αυτό θα πω ότι το βιβλίο αυτό συγκεντρώνει όλα όσα μου αρέσει να διαβάζω.
Ο συγγραφέας Markus Zusak στα 30 του έγραψε την Κλέφτρα των βιβλίων, ένα βιβλίο που πριν λίγο καιρό μεταφράστηκε στα ελληνικά και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Με καλή και ευρηματική αφήγηση, ο αφηγητής είναι εκείνος που του έχει ανατεθεί ο ρόλος να "μεταφέρει στα χέρια του τις ψυχές στον ταινιόδρομο της αιωνιότητας", ένας ρόλος δύσκολος και σε ορισμένες περιπτώσεις αρκετά κουραστικός, ο συγγραφές μας περιγράφει σκηνές από τον β' παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στη φρίκη και τη σκληρότητα του πολέμου θα βρει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τη δύναμη της φιλίας και της ψυχής αλλά κυρίως για τη δύναμη, την απίστευτη αυτή δύναμη, των λέξεων και των βιβλίων. Η Λίζελ γεννιέται για να ζήσει όλες τις επιπτώσεις του πολέμου αλλά και για να μάθει να διαβάζει, να γράφει και να αγαπάει.
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου θα γνωρίσει τον χωρισμό από την οικογένεια της, θα έρθει αντιμέτωπη με τον θάνατο, αλλά θα κρατήσει στα χέρια της το πρώτο της βιβλίο, χωρίς ακόμα να ξέρει να το διαβάζει. Ο θετός της πατέρας θα αναλάβει να τη μάθει ανάγνωση. Κάθε που οι φόβοι της όλοι θα έρχονται να τις ταράζουν τα όνειρα αυτός θα είναι εκεί να της μαθαίνει καινούριες λέξεις για παρηγοριά, για αγκαλιά μες στο σκοτάδι.
Ένα βιβλίο δεν είναι αρκετό και σύντομα θα βρεθεί σε μια ιδιωτική βιβλιοθήκη και θα νιώσει τη μαγεία: "Διέτρεξε με την ανάστροφη του χεριού της το πρώτο ράφι σε όλο του το μήκος, ακούγοντας το σύρσιμο των νυχιών της να γλιστράει στη ράχη κάθε βιβλίου σαν μουσικό όργανο".
Οι λέξεις θα της κρατάν καλή συντροφιά ακόμα κι όταν οι άνθρωποι θα βομβαρδίζουν ανθρώπους και ο φόβος θα είναι παντού. Στο καταφύγιο που επέλεξαν, θα διαβάζει στους άλλους για παρηγοριά, όπως της έμαθαν: "Δεν τολμούσε να σηκώσει το κεφάλι της, αλλά μπορούσε να νιώσει τα φοβισμένα μάτια τους να κρέμονται από αυτήν καθώς ρουφούσε μέσα της τις λέξεις και τις φυσούσε πάλι έξω. Μια φωνή έπαιζε τις νότες. (...) είδε μόνο τη λειτουργία των λέξεων - να προσαράζουν στα χαρτί, να το χτυπούν ανελέητα για να περπατήσει εκείνη πάνω του".
Στον άρρωστο φίλο της θα χαρίζει λέξεις "λες και οι λέξεις από μόνες τους θα μπορέσουν να τον θρέψουν". Είναι αυτός που θα της χαρίσει αργότερα το πιο πολύτιμο δώρο: μια ιστορία γι' αυτήν με τίτλο "Εκείνη που έριχνε τις λέξεις"...
"Οι καλύτεροι ήταν εκείνοι που καταλάβαιναν την αληθινή δύναμη των λέξεων. Ήταν εκείνοι που μπορούσαν να σκαρφαλώσουν όσο πιο ψηλά γινόταν. Ανάμεσά τους κι ένα μικρό, κοκαλιάρικο κορίτσι. Ήταν πασίγνωστη στην περιοχή της, η καλύτερη απ' όλους εκείνους που έριχναν τις λέξεις, επειδή ήξερε πόσο αδύναμος είναι ένας άνθρωπος ΧΩΡΙΣ τις λέξεις."
Μία μαγική ιστορία μέσα στην ιστορία.

Τα βιβλία θα τη βοηθήσουν να ξεπεράσει τους φόβους της, θα μάθει να έχει τις λέξεις για παρηγοριά, θα κλέψει βιβλία για να διαβάζει και τελικά όταν όλοι θα πεθάνουν εκείνη θα σωθεί γιατί οι λέξεις την είχαν φέρει στη ζωή και οι λέξεις θα την κρατήσουν.

Για εκείνους που αγαπούν τα παιδικά βιβλία όσο εμείς αναφέρω ότι από 23-26 Ιανουρίου θα πραγματοποιηθεί η 2η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου.