Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

Για τον σχολικό βιβλιοθηκονόμο


Έχω ένα όνειρο, να εργαστώ κάποια μέρα σε μια σχολική βιβλιοθήκη. 

Θα μου πείτε στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχολικές βιβλιοθήκες, πώς είναι δυνατόν να περιμένεις να προσλάβουν βιβλιοθηκονόμους στα σχολεία. Στην Ελλάδα υπάρχουν σχολικές βιβλιοθήκες, ρωτήσετε μαθητές, θα το επιβεβαιώσουν, γιατί κάποιοι μπορεί να πηγαίνουν σε ένα από εκείνα τα 774 δημόσια σχολεία που είχαν στηθεί σχολικές βιβλιοθήκες τα πρώτα χρόνια αυτού του αιώνα ή σε κάποιο άλλο που οι σχολικές βιβλιοθήκες προϋπήρχαν (όπως σε αυτό που πήγαινα εγώ στα λυκειακά μου χρόνια) ή δημιουργήθηκαν αργότερα. Σίγουρα υπάρχουν πολλές σχολικές βιβλιοθήκες που είτε υπολειτουργούν από το μεράκι κάποιων λίγων είτε δεν λειτουργούν καθόλου. Γιατί χωρίς τον ειδικά καταρτισμένο επιστήμονα της πληροφόρησης και το υπόλοιπο αναγκαίο προσωπικό, καμία βιβλιοθήκη δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει σωστά. Στην Ελλάδα είναι απαραίτητη η λειτουργία σχολικής βιβλιοθήκης σε κάθε σχολείο, γιατί μάθηση χωρίς βιβλιοθήκη δεν μπορεί να συμβεί. Δεν θα αναφερθώ στις σχολικές βιβλιοθήκες γενικά, αλλά θα αναφερθώ στον ρόλο του βιβλιοθηκονόμου μέσα σε αυτούς τους χώρους και σε κάποιες από τις υπηρεσίες που αυτός μπορεί να προσφέρει.

Ένας βιβλιοθηκονόμος είναι ο μόνος υπεύθυνος για να οργανώσει μια βιβλιοθήκη, όμως ο ρόλος του δεν αρχίζει και τελειώνει μόνο με την ταξιθέτηση βιβλίων και την οργάνωση του ηλεκτρονικού καταλόγου της. Είμαστε υπεύθυνοι εκτός από την οργάνωση και για τη διαχείριση της πληροφορίας. Μπορούμε να καθοδηγήσουμε κάποιον ώστε να βρει εύκολα την πληροφορία που χρειάζεται, γιατί αυτό είναι αυτό που ξέρουμε να κάνουμε περισσότερο. Μπορούμε να εντοπίσουμε την πιο αξιόπιστη πηγή που σχετίζεται με το αντικείμενο που μελετά ένας μαθητής ή που αναζητά ένας εκπαιδευτικός. Γνωρίζουμε πως να εντοπίζουμε πληροφορίες τόσο στα έντυπα βιβλία όσο και στο διαδίκτυο και ειδικά στο δεύτερο υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη καθοδήγησης καθώς εκεί η πληροφορία δεν είναι ταξινομημένη και οργανωμένη, άρα είναι δύσκολα προσπελάσιμη, ειδικά για έναν μαθητή. Κι όταν αναφερόμαστε σε πηγές πληροφόρησης στο διαδίκτυο δεν αναφερόμαστε μόνο στη wikipedia (σχεδόν δεν αναφερόμαστε καθόλου εκεί) που είναι και η πρώτη και ίσως η τελευταία πηγή στην οποία θα κατευθυνθεί κάποιος από τις μηχανές αναζήτησης κατά την προσπάθεια εύρεσης πληροφοριών. Μπορούμε να διδάξουμε και να εκπαιδεύσουμε κάποιον στους τρόπους αναζήτησης πληροφοριών, στην προσπέλαση τους, στον τρόπο χρησιμοποίησης τους αλλά και στο πως να παραπέμψει σε αυτήν. Οι αρμοδιότητες ενός εκπαιδευτικού είναι πολλές και συχνά δεν διαθέτει τον απαιτούμενο χρόνο που χρειάζεται για να αξιολογήσει και να επιλέξει τις σωστές πηγές πληροφόρησης και να τις προσφέρει στον κάθε μαθητή ξεχωριστά. Ο βιβλιοθηκονόμος μπορεί να δρα επικουρικά ενισχύοντας το έργο του εκπαιδευτικού ενώ βοηθά τους μαθητές όχι μόνο στην εύρεση της πληροφορίας αλλά και στο πως μπορεί να συντάξει ένα κείμενο στηριζόμενος στις πηγές και αποφεύγοντας τη λογοκλοπή χρησιμοποιώντας κριτική σκέψη. Για το λόγο αυτόν ο βιβλιοθηκονόμος είναι σε θέση να διδάξει και να καθοδηγήσει τη συγγραφή μια ερευνητικής εργασίας, να ενισχύσει τις αναγνωστικές δεξιότητες των μαθητών και την κατανόηση κειμένου, ενώ παράλληλα μπορεί να συνδυάσει την ψυχαγωγία με τη μάθηση.

Κάθε άνθρωπος ανάλογα με την ηλικία του και τα ενδιαφέροντά του έχει διαφορετική ανάγκη. Γνωρίζουμε ποια πληροφορία είναι κατάλληλη για την κάθε ηλικία, ξέρουμε να καταλαβαίνουμε, να ξεχωρίζουμε και να ικανοποιούμε τις διαφορετικές ανάγκες πληροφόρησης. Όπως μπορούμε να ταξιθετούμε τη γνώση, έτσι ξέρουμε και πώς να τη μοιράζουμε εκεί που πρέπει. Όπως μπορούμε να ταιριάζουμε το κάθε βιβλίο με τον κάθε αναγνώστη του, έτσι μπορούμε να καλύπτουμε και την κάθε πληροφοριακή ανάγκη όλων των ατόμων ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η σχολική βιβλιοθήκη δεν είναι κατάλληλος χώρος εργασίας για έναν εκπαιδευτικό που έχει κουραστεί να διδάσκει γιατί όταν εργάζεσαι σε μια βιβλιοθήκη συνεχίζεις να διδάσκεις και μάλιστα σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα και εξατομικευμένα για το κάθε διαφορετικό παιδί. Άρα είναι σχεδόν απίθανο να καταφέρει ένας εκπαιδευτικός να διδάξει κάτι το οποίο δεν γνωρίζει πόσο μάλλον αν θέλει να φύγει από την τάξη γιατί έχει βαρεθεί τη διδασκαλία. Πολλές φορές ο βιβλιοθηκονόμος χρειάζεται να εκπαιδεύσει και τον ίδιο τον εκπαιδευτικό που πιθανώς να μην γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί τις νέες τεχνολογίες. Καθώς ο εκπαιδευτικός δεν γνωρίζει να διαχειριστεί την πληροφορία σίγουρα δεν έχει καμία γνώση στην οργάνωση της μέσω ειδικών προτύπων και συστημάτων. Ωστόσο, χρειάζεται να συνεργαστούμε ώστε να εμπλουτιστεί το εκπαιδευτικό υλικό της βιβλιοθήκης που θα βοηθήσει τη μάθηση. Ακόμη, η δουλειά σε μια βιβλιοθήκη δεν είναι δουλειά γραφείου γιατί δεν μπορείς να καλλιεργήσεις τη φιλαναγνωσία ενώ κάθεσαι σε μια καρέκλα. Εξάλλου η βιβλιοθήκη εκτός από χώρος μάθησης είναι και χώρος παιχνιδιού γιατί μέσα από το παιχνίδι καμιά φορά μαθαίνεις καλύτερα κι αυτό επίσης το γνωρίζει καλά ένας βιβλιοθηκονόμος που μπορεί να επιλέξει για να τοποθετήσει στα ράφια της βιβλιοθήκης κόμικς, cd με ήχους της φύσης, dvd με animation,  επιτραπέζια ή άλλα εκπαιδευτικά παιχνίδια.

Το κείμενο είναι εμπνευσμένο από το άρθρο Don't overlook your school librarian, they're the unsung heroes of literacy που βρίσκεται εδώ και από την ανάρτηση μια σχολικής βιβλιοθηκονόμου με τίτλο Thinking about becoming a school librarian? Read this first που βρίσκεται εδώ.

Περισσότερη πηγή έμπνευσης αποτελούν οι εικόνες από διάφορες σχολικές βιβλιοθήκες από όλο τον κόσμο, όπως αυτή που υπάρχει παραπάνω από την παραμυθένια σαν ένα δάσος σχολική βιβλιοθήκη του Cordwalles junior school στο Surrey της Αγγλίας, τις υπόλοιπες θα τις βρείτε εδώ.

9 σχόλια:

Μαραμπού είπε...

Πολύ σωστά τα λες librarian. Θα σταθώ σε δύο σημαντικά σημεία:

1) η βιβλιοθήκη πρέπει να σου προσφέρει γνώση προσποιούμενη ότι δεν το κάνει. Δηλαδή, ο χώρος πρέπει να είναι πολύ φιλικός και οικείος ώστε τα παιδιά (κάθε ηλικίας) να νιώθουν άνετα και σαν... το δωμάτιό τους. Ας πούμε η εκμάθηση ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού μπορεί φαινομενικά να μην δείχνει ότι προσφέρει περιθώρια γνώσης αλλά όπως ξέρεις και συ καλύτερα από μένα, τα επιτρεπάζια παιχνίδια είναι μεγάλο σχολείο. Κατ' αντιστοιχία ακολουθούν και διάφορες άλλες δραστηριότητες μιας βιβλιοθήκης. Ο οργανισμός πρέπει να παραμένει πάντοτε ζωντανός και να κατευθύνει το κοινό του με τον ίδιο τρόπο που και το κοινό κατευθύνει την λειτουργία του. Προσαρμοστικότητα και ευελιξία... ακούγονται κούφιες έννοιες μετά από τόση κακή χρήση αλλά στους χώρους μιας βιβλιοθήκης (μέσω ειδικευμένου προσωπικού) μπορούν να λάβουν τις αληθινές τους διαστάσεις.

2) Υπάρχει η ανόητη προκατάληψη ότι ο βιβλιοθηκονόμος δεν κάνει και πολλά πράγματα όλη μέρα. Αυτό το πιστεύουν πολλοί χρήστες της βιβλιοθήκης καθώς και πολλοί άλλοι από διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Οι χρήστες θα πάψουν εύκολα να το πιστεύουν μόλις διαπιστώσουν ότι η βιβλιοθήκη της γειτονιάς τούς παρέχει τις καλύτερες υπηρεσίες που μπορεί. Όταν κάποιος χρήστης μένει ευχαριστημένος από μια υπηρεσία, σπάνια θα αναρωτηθεί "Τι θα μπορούσε να γίνει για να μείνω ακόμα πιο ευχαριστημένος;"... αυτό είναι θέμα της βιβλιοθήκης και των ανθρώπων της, και το πόσο όρεξη για δουλειά έχουν. Σχετικά με τους επαγγελματίες που πιστεύουν στην αργομισθία των βιβλιοθηκονόμων, η περίπτωσή τους είναι ανίατη. Κάποιες δουλειές (φαινομενικά) μοιάζουν πιο ξεκούραστες από κάποιες άλλες, όμως σε όποια δουλειά υπεισέρχεται το στοιχείο της αφοσίωσης και της δημιουργικής όρεξης, η δουλειά ποτέ δε θα είναι λίγη ούτε και εύκολη! Όταν έχεις αποφασίσει να ασχοληθείς ενεργά με το επάγγελμα που επέλεξες, δεν σε νοιάζει πόση κούραση θα έχεις και πόσο φόρτο εργασίας θα αναλάβεις. Το όφελος της εσωτερικής ολοκλήρωσης, πάντα θα ξεπερνά τα όποια κόστη. Τώρα αν κάποιοι φιλόλογοι επιθυμούν να κάνουν μια αρπαχτή, περνώντας και για λίγες ώρες από μια βιβλιοθήκη, είναι φυσικό και επόμενο, ότι η βιβλιοθήκη θα υπολειτουργεί, αφήνοντας ανικανοποίητους τους χρήστες της, και ίσως ακόμα και τους ίδιους τους φιλολόγους.

librarian είπε...

Μαραμπού καλά τα λες απλά στην ανάρτηση μου προσπαθώ να εστιάσω όχι γενικά στις βιβλιοθήκες (δημόσιες/ παιδικές) και στον βιβλιοθηκονόμο αλλά ειδικά στις σχολικές βιβλιοθήκες και στον σχολικό βιβλιοθηκονόμο.
Ορμώμενη από τα άρθρα που τυχαία έπεσα πάνω τους, τα οποία εμπλέκουν τον σχολικό βιβλιοθηκονόμο στη διδασκαλία, δίνοντας του μια άλλη διάσταση. Δυστυχώς στην Ελλάδα ο όρος σχολικός βιβλιοθηκονόμος είναι ανύπαρκτος (όχι όμως κι ο όρος σχολικές βιβλιοθήκες). Σχολικό βιβλιοθηκονόμο απασχολούν μόνο κάποια λίγα ιδιωτικά σχολεία. Στο εξωτερικό ο ρόλος της σχολικής βιβλιοθήκης είναι πιο ξεκάθαρος και το έργο του βιβλιοθηκονόμου είναι ιδιαίτερα σημαντικό και δρα επικουρικά με το έργο του εκπαιδευτικού, όπως έγραψα στην ανάρτηση. Ακόμη, παρατήρησα ότι ο βιβλιοθηκονόμος μπορεί να κάνει και μαθήματα μέσα στο σχολείο, σε αίθουσα διδασκαλίας, μαθήματα που σχετίζονται με την πληροφοριακή παιδεία, τη σύνταξη εργασιών κ.ά.
Δηλ. ξεφεύγει από αυτό που παραδοσιακά εμείς έχουμε στο μυαλό μου.

Όλα αυτά τα ζητήματα είναι άκρως ενδιαφέροντα που θα έπρεπε κάποιος από εμάς να τα παρουσιάσει στο Υπουργείο Παιδείας. Ο βιβλιοθηκονόμος πια χρειάζεται να μπει μέσα στα σχολεία, όπως τόσες άλλες ειδικότητες.
Δεν θα μπει όμως αν εμείς (οι απόφοιτοι αλλά και τα πανεπιστήμια, ακαδημαϊκοί και φοιτητές) δεν προσπαθήσουμε γι' αυτό.

Περιμένω μια ανάρτησή σου για το ρόλο του βιβλιοθηκονόμου σε μια παιδική βιβλιοθήκη ;)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

..από πού ν' αρχίσω;

Ευτυχώς είναι πολύ πλούσιο το κείμενό σου, καθώς και ό,τι γράφεται στα σχόλιά σας, του Μαραμπού και σένα, τα οποία και προσυπογράφω ασμένως.

Να πω, πάντως, ότι, όταν ανοίγεις μια ιστοσελίδα και το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι η δήλωση ενός βιβλιοθηκονόμου πως "έχω ένα όνειρο, να εργαστώ κάποια μέρα σε μια σχολική βιβλιοθήκη" και είσαι κάποιος στην εκπαιδευτική ιεραρχία, τότε κάνεις τα πάντα να βρεθεί αυτός ο βιβλιοθηκονόμος σε ένα σχολείο. Όχι για να ικανοποιήσει το όνειρό του ο βιβλιοθηκονόμος, αλλά για να βρει όνειρο το σχολείο.

Πολλά, πολλά δικιά έχετε για τη δουλειά ουσίας (και ονείρου) που μπορεί να κάνει ένας βιβλιοθηκονόμος στο σχολείο. Και πράγματι, οι σχολικές βιβλιοθήκες που κάποτε έγιναν, είναι μια καλή βάση να (ξανα)χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν. Κι αυτές και άλλες που μπορεί με το μεράκι τους κάποιοι εκπαιδευτικοί να ανάπτυξαν στα σχολεία τους. Κι εκεί οι βιβλιοθηκονόμοι μπορούν να οδηγούν σε ποικίλες απογειώσεις παιδιά και σχολείο.

Επιτρέψτε μου το κατιτίς από την προσωπική μου πείρα: Πάνε αρκετά χρόνια που στήσαμε μια βιβλιοθήκη, δυο τρεις άνθρωποι, στο σχολείο που δούλευα. Με στόχο, όχι να συγκεντρώσουμε βιβλία, αλλά λίγο πολύ αυτά που λέτε, ένα πυρήνα πολιτισμού, παρέμβασης, μια όαση - θέλαμε να βλέπουμε- μέσα στην εν πολλοίς γκρίζα σχολική πραγματικότητα. Βιβλία, περιοδικά, μουσικές, παιχνίδια, συζητήσεις, εκδηλώσεις, προτάσεις, πολλά- τι να λέω τώρα.

Χωρίς βιβλιοθηκονόμο.
Και, βέβαια, μας ξεπέρασε. Όσο αναπτυσσόταν, τόσο πιο δύσκολο γινόταν να κρατάμε τη λειτουργία της στα επιθυμητά επίπεδα. Όση διάθεση, όσο πείσμα κι αν είχαμε. Η ανάγκη για βιβλιοθηκονόμο ήταν, είναι τεράστια.

Κι ας μην επικαλούμαστε συνεχώς την κρίση και τα οικονομικά. Θέμα ιεράρχησης αξιών είναι, που έχει να κάνει με την αντίληψη όσων ορίζουν αυτές τις καταστάσεις. Αλλά, ας μη σας κουράσω με πράγματα γνωστά..

Αν θέλετε να κάνετε μια βόλτα, να χαζέψετε λίγο το πείραμα του στησίματος της βιβλιοθήκης που κάναμε, μπορείτε να πάτε εδώ: http://lykeio6o.blogspot.gr/search/label/%CE%A4%CE%BF%20%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%20%CE%BC%CE%B1%CF%82%20-%20%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7 ,

αν κι είναι με αντίστροφη χρονική σειρά (καθώς είναι αναρτήσεις στο σχολικό μπλογκ - που κι αυτό ένα πείραμα ήταν και επιβιώνει..)

Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, να μη μένουν εκκρεμή τέτοια όνειρα, librarian - αναφέρομαι στο δικό σου όνειρο. Υπάρχει κάποια σκέψη;;

Πολλά φιλιά - κι αν χρειαστεί, ας επανέλθουμε!

Μαραμπού είπε...

Ναι όντως, ο σχολικός βιβλιοθηκονόμος είναι ανύπαρκτος στην Ελλάδα. Επειδή όμως ο βιβλιοθηκονόμος γενικά είναι σπανιότατος στην Ελλάδα, όταν τελικά βρεθεί, συνήθως αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας όλες τις δουλειές που θα του ανατεθούν και όλες τις υπηρεσίες που θα μπορούσε να προσφέρει. Το αντιλαμβάνομαι τώρα που δουλεύω σε παιδικές βιβλιοθήκες -- ένας εντελώς άλλος κόσμος για τον οποίο δεν λάβαμε ειδικές γνώσεις στην σχολή (κάτι ελάχιστα και γενικόλογα μόνο).

Όμως όσα γράφω παραπάνω είναι σχετικά και με την έννοια του σχολικού βιβλιοθηκονόμου. Η δουλειά του (πρέπει να) είναι συνεχής και κουραστική, εντούτοις πολλαπλά ωφέλιμη (όπως λέει το δεύτερο άρθρο σου). Τώρα για το αν θα μπορούσε να διδάσκει και μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας το κόβω πολύ μακρινό σενάριο. Ωστόσο, μια λειτουργική σχολική βιβλιοθήκη με συνεχές ωράριο και ειδικευμένο προσωπικό θα έκανε αμέσως την διαφορά στο σχολικό περιβάλλον, τόσο που τα παιδιά θα έτριβαν τα μάτια τους (και όχι από νύστα και βαρεμάρα)!

Miss Joanna H. είπε...

Μακάρι να ξανανοίξουν.... ακόμα και για τα παιδιά που δεν αγαπούν το διάβασμα, ο χώρος της βιβλιοθήκης είναι πολύ πιο υποφερτός από αυτόν της τάξης... εκεί θα χαλαρώσουν, θα χαζέψουν έστω τα εξώφυλλα, θα ρωτήσουν κ ας μην δανειστούν.. Αντί να περιφέρονται άσκοπα την ώρα κάποιου κενού και να προκαλούν φασαρίες, είναι όφελος να βρίσκονται εκεί...Φέτος η βιβλιοθήκη μας είναι κλειστή στο ένα σχολείο και ανοικτή για λίγες μόνο ώρες στο άλλο.... Κάνετε λάθος βέβαια που χαρακτηρίζετε τους εκπαιδευτικούς με αυτόν τον τρόπο - επί σειρά ετών και ακόμα και τώρα, αυτοί είναι που κρατούν τις σχολικές βιβλιοθήκες έστω κ σε μια υποτυπώδη λειτουργία... είναι θέμα χρόνου, δεν είναι θέμα διάθεσης. Πολλοί εκπ/κοί έχουν εκπαιδευτεί στην αναζήτηση πληροφοριών και ασχολούνται με τη φιλαναγνωσία με πολύ καλά αποτεέσματα... καλό είναι να μην απαξιώνετε ανθρώπους που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες να ανταποκριθούν στο έργο τους, Τις συνθήκες αυτές θα τις διαπιστώσετε κ εσείς όταν με το καλό βρεθείτε στο σχολικό περιβάλλον.

Μαραμπού είπε...

Joanna Hari επείδη καταλαβαίνω ότι την απαξίωση των εκπαιδευτικών την χρεώνετε (και) σε μένα, έχω να σας πω το εξής: πώς θα νιώθατε αν μένατε μια δεκαετία άνεργη και αποκλεισμένη από το επαγγελμά σας επειδή μια μερίδα άλλων επαγγελματιών (εν προκεμένω, εκπαιδευτικών, ασχέτως για ποιους μικροπολιτικούς λόγους συμβαίνει αυτό, προτιμουνται αντί για εσάς, επειδή τυγχάνει να έχουν εκπαιδευτεί μερικώς στην αναζήτηση πληροφοριών, ή παλεύουν παλικαρίσια σε αντίξοες συνθήκες, ή έχουν διαβάσει πολύ στη ζωή τους και τα ψιλοκαταφέρνουν μωρέ με την λογοτεχνία, ή... ή... ; Απαντήστε ειλικρινώς στον ευατό σας (εγώ την ξέρω την απάντηση).

librarian είπε...

Μαραμπού προφανώς για την ανεργία μας δεν φταίνε εξολοκλήρου μια μερίδα εκπαιδευτικών που εκμεταλλεύονται αυτό που προβλέπει ο νόμος. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ο νόμος και φυσικά όλοι εμείς που δεν μαχόμαστε για το αυτονόητο, δηλ. να κατοχυρώσουμε τις θέσεις που δημιουργήθηκαν για εμάς.
Παραπάνω αναφέρεις κάτι πολύ σημαντικό που είναι κάποιες σημαντικές ελλείψεις στο πρόγραμμα σπουδών στις σχολές που αφορούν το παιδαγωγικό κομμάτι. Αυτό πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη οι ακαδημαϊκοί που στήνουν προγράμματα σπουδών. Νομίζω ότι στο ΤΕΙ Αθηνών έχει μπει ήδη στο πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας μάθημα που ειδικεύεται στις σχολικές βιβλιοθήκες. Βέβαια να τονίσω εδώ ότι οι βιβλιοθήκες μπορεί να περιλαμβάνουν δυνητικά άπειρο αριθμό επιστημών και να εξειδικεύονται (π.χ. ιατρικές βιβλιοθήκες, νομικές, μουσικές, τεχνικές κ.ό.κ.) προφανώς δεν μπορεί να μπει μάθημα για το κάθε αντικείμενο γι' αυτό επί της ουσίας εκπαιδευόμαστε στην οργάνωση και διαχείριση των υπηρεσιών πληροφόρησης και όλες οι βιβλιοθήκες καλύπτουν την ανάγκη εύρεση πληροφορίας.

Επί του θέματος, μακρινό σενάριο φάνταζε παλαιότερα το να ενταχθούν στα σχολεία τόσες ειδικότητες που φέτος βλέπω πρώτη φορά να προσλαμβάνονται σε τόσο μεγάλο αριθμό (εκπαιδευτικοί ειδικών κατηγοριών, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, σχολικοί φύλακες, συνοδοί και τόσοι άλλοι). Πραγματικά δεν βρίσκω το λόγο που οδηγεί την απόρριψη της δικής μας ειδικότητας.

librarian είπε...

Joanna Hari δεν χαρακτήρισα με κανέναν τρόπο τους εκπαιδευτικούς, ίσα ίσα τονίζω το ότι λειτουργούν υποτυπωδώς ή ακόμη κι ότι στήθηκαν εξολοκλήρου σχολικές βιβλιοθήκες οφείλεται στο μεράκι ορισμένων εκπαιδευτικών. Όμως το μεράκι από μόνο του δεν αρκεί για τη σωστή λειτουργία, κι αυτό φαίνεται σε όλες τις σχολικές βιβλιοθήκες που δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Φυσικά ο εκπαιδευτικός είναι αναπόσπαστο μέρος της και δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ούτε και όταν αυτός δεν υπάρχει. Είναι αλληλένδετο.
Επίσης, η ανάρτηση στηρίζεται στα άρθρα που αναφέρω που προφανώς και σε χώρες τους εξωτερικού είναι συνηθισμένη η "διαρροή" εκπαιδευτικών είτε γιατί επιθυμούν μια δουλειά γραφείου είτε γιατί έχουν κουραστεί να διδάσκουν γεγονός που δεν βοηθάει ούτως ή άλλως τη λειτουργία καμίας βιβλιοθήκης (αλλά και αρχείου).

librarian είπε...

Διονύση είναι πολύ σημαντικά όλα όσα αναφέρεις και σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τον ουσιαστικό σχολιασμό σου.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό αυτό το προφανές που αναφέρεις που όμως δύσκολα κάποιος το λέει: "Όσο αναπτυσσόταν, τόσο πιο δύσκολο γινόταν να κρατάμε τη λειτουργία της στα επιθυμητά επίπεδα. Όση διάθεση, όσο πείσμα κι αν είχαμε. Η ανάγκη για βιβλιοθηκονόμο ήταν, είναι τεράστια".

Αν ποτέ καταφέρουμε και ενταχθούμε στα σχολεία να είσαι σίγουρος ότι πρώτα από όλα τον αγώνα που έχετε κάνει τόσα χρόνια θα αναδείξουμε και στη συνέχεια θα τον ενισχύσουμε. Αν οι εκπαιδευτικοί αντιληφθούν τη χρησιμότητα μιας ζωντανής βιβλιοθήκης και την αναγκαιότητα ύπαρξης καταρτισμένων ανθρώπων τότε θα έχουμε μια ουσιαστική στήριξη ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο πολλών ανέργων βιβλιοθηκονόμων.
Τα σχολεία στα οποία γίνεται προσπάθεια λειτουργίας βιβλιοθηκών πρέπει πρώτα από όλα να απαιτήσουν και να επιδιώξουν την πρόσληψη βιβλιοθηκονόμων.
Και πράγματι έχω κουραστεί να επικαλούμαστε συνεχώς την κρίση και τα οικονομικά ειδικά όταν βλέπω τους ετήσιους αριθμούς των προσλήψεων αναπληρωτών και συμβασιούχων τόσων ειδικοτήτων. Δηλαδή τα σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν με π.χ. σχολικό φύλακα άλλα μπορούν δίχως βιβλιοθηκονόμο;;;...