Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

BookPorn



"Αναγνώστρια, τώρα διαβάζουμε το χαρακτήρα σου. Το σώμα σου υποβάλλεται σε μια συστηματική ανάγνωση από κανάλια πληροφόρησης που αφορούν την αφή, την όραση, την όσφρηση και δέχονται τις παρεμβολές των γευστικών θηλών. Ακόμη και η ακοή έχει το δικό της μερίδιο, έτσι όπως δίνει ιδιαίτερη σημασία στα βογκητά και τις μικρές κραυγές σου. Δεν είναι μόνο το σώμα σου αντικείμενο ανάγνωση: το σώμα σου μετράει μονάχα ως κομμάτι ενός συνόλου από σύνθετα στοιχεία που δεν είναι όλα ορατά ούτε όλα παρόντα, αλλά εκφράζονται με ορατά και άμεσα φαινόμενα: το συννέφιασμα των ματιών σου, το γέλιο σου, τα λόγια που λες, ο τρόπος που μαζεύεις και ξεμπλέκεις τα μαλλιά σου, ο τρόπος που παίρνεις μια πρωτοβουλία και ο τρόπος που υποχωρείς, κι όλα εκείνα τα σημάδια που βρίσκονται στα σύνορα ανάμεσα σ' εσένα και τις συνήθειες και τα ήθη και τη μνήμη και την προϊστορία και τη μόδα, όλοι οι κώδικες, όλα τα φτωχά αλφάβητα με τα οποία ένα ανθρώπινο πλάσμα νομίζει ότι διαβάζει ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα.
Στο μεταξύ, όμως, γίνεσαι κι εσύ, Αναγνώστη, αντικείμενο ανάγνωσης: η Αναγνώστρια επιθεωρεί τώρα το κορμί σου, με τον ίδιο τρόπο που ρίχνει μια ματιά στα περιεχόμενα ενός βιβλίου, το συμβουλεύεται σαν να την έπιασε μια ξαφνική και επίμονη περιέργεια, καθυστερεί, καθώς το ανακρίνει, και περιμένει μια βουβή απάντηση, λες και δεν την ενδιαφέρει μια μερική αυτοψία αλλά μονάχα μια ευρύτερη κατόπτευση του χώρου. Άλλωστε είναι προσηλωμένη σε αμελητέες λεπτομέρειες, ίσως σε κάποιες μικρές χαρακτηριστικές αδυναμίες, για παράδειγμα στο μήλο του Αδάμ που προεξέχει ή στον τρόπο που έχεις να βυθίζεις το κεφάλι στην κοιλότητα του λαιμού της, και τις χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει μια κάποια απόσταση, μια κριτική επιφύλαξη ή μια σκερτσόζικη οικειότητα, άλλες φορές, πάλι, δίνει υπερβολική αξία σε μια λεπτομέρεια που ανακάλυψε τυχαία, όπως είναι το σχήμα του σαγονιού σου ή μια ιδιαίτερη δαγκωματιά σου στις πλάτες της, κι από αυτή της την ανακάλυψη εμψυχώνεται και διανύει (διανύεται μαζί) σελίδες και σελίδες από την αρχή ως το τέλος χωρίς να πηδήξει ούτε μια τελεία. Στο μεταξύ, ανάμεσα στην ικανοποίηση που νιώθεις με τον τρόπο της να σε διαβάζει και την κατά γράμμα αναφορά στη φυσική αντικειμενικότητά σου, παρεμβάλλεται μια αμφιβολία: ότι εκείνη δεν σε διαβάζει ενιαίο και αδιαίρετο, όπως είσαι, αλλά χρησιμοποιώντας σε, χρησιμοποιώντας κομμάτια σου αποκομμένα από το όλο πλαίσιο, για να κατασκευάσει έναν φαντασιακό παρτενέρ που μόνο εκείνη γνωρίζει στο μισοσκόταδο του υποσυνείδητου της, και ότι αυτό που τώρα αποκωδικοποιεί είναι ο ίδιος ο απόκρυφος επισκέπτης των ονείρων της και όχι εσύ.
Η ανάγνωση των κορμών τους που κάνουν οι εραστές (εκείνη της συγκέντρωσης του μυαλού και του σώματος που χρησιμοποιούν οι εραστές για να πάνε μαζί στο κρεβάτι) διαφοροποιείται από την ανάγνωση των γραμμένων σελίδων, γιατί είναι γραμμική. Παίρνει ως αφετηρία ένα οποιοδήποτε σημείο, ύστερα πετάγεται εδώ κι εκεί, επαναλαμβάνεται, γυρίζει πίσω, επιμένει, διακλαδώνεται σε παράλληλα και αντιφατικά μηνύματα, συγκλίνει και πάλι, αντιμετωπίζει δυσκολίες, γυρίζει σελίδα, βρίσκει πάλι την άκρη, χάνεται. Μπορεί, βέβαια, κάνεις ν' αναγνωρίσει μια κατεύθυνση, τη διαδρομή προς ένα τέρμα, γιατί τείνει σε μια κλιμάκωση, και μπροστά σ' αυτό το τέρμα εμφανίζονται επαναλαμβανόμενα ρυθμικά μέτρα, επαναλήψεις διαφόρων μοτίβων. Είναι, όμως, αυτή η κλιμάκωση το τέρμα; Ή, μήπως, ο αγώνας δρόμου προς το τέρμα εμποδίζεται από μια άλλη τάση που πάει προς την αντίθετη κατεύθυνση, που θέλει ν' ανηφορίσει πάλι τις στιγμές, ν' ανακτήσει το χρόνο;
Αν επιχειρούσαμε να δώσουμε γραφικά αυτό το σύνολο, το κάθε επεισόδιο με την αιχμή του θα απαιτούσε ένα πρότυπο τριών διαστάσεων, ίσως και τεσσάρων, ίσως και κανένα πρότυπο, η κάθε εμπειρία είναι ανεπανάληπτη. Το χαρακτηριστικό που κάνει την ερωτική πράξη και την ανάγνωση να μοιάζουν μεταξύ τους είναι ότι στο εσωτερικό τους ανοίγονται χρόνοι και χώροι διαφορετικοί από το μετρήσιμο χρόνο και χώρο".

Ο Ίταλο Καλβίνο δημιούργησε ένα έργο τέχνης που τυπώθηκε σε πολλά αντίτυπα, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες για να τυπωθεί σε ακόμη περισσότερα αντίτυπα και προσφέρθηκε σε όλους μας για να κοσμεί τις βιβλιοθήκες μας. Το «Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης» είναι ιδιαίτερο βιβλίο για βιβλία με πρωταγωνιστές έναν Αναγνώστη και μια Αναγνώστρια που μπλέκονται στα περίεργα μονοπάτια της φαντασίας του συγγραφέα, η οποία δείχνει να μην έχει τέλος. Ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί πολλές φορές και κάθε φορά να είναι μια νέα ανάγνωση, μια νέα διαφορετική ιστορία καθώς αποτελείται από πολλές ιστορίες μαζί. Και κάθε φορά που θα μιλώ για τον Καλβίνο δεν θα ξεχνώ να υπενθυμίζω το δοκίμιό του "Γιατί να διαβάζουμε τους κλασικούς" που κάθε αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να το έχει διαβάσει. 

7 σχόλια:

To love life for what it is είπε...

Μετά τους Δύσκολους Έρωτές του, που δεν ήταν καθόλου για μένα, ίσως να είναι αυτό το βιβλίο με το οποίο θα επιστρέψω στον Καλβίνο, ύστερα από πολλά-πολλά χρόνια. :-)

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

Ένα από τα σπουδαιότερα έργα του 20ου αιώνα.

Καλό Πάσχα και Χρόνια Πολλά

librarian είπε...

Πραγματικά αυτό το βιβλίο αντιμετωπίζεται ως έργο τέχνης κι όχι σαν ένα μυθιστόρημα που απλά σου κράτησε καλή παρέα.

Χρόνια πολλά σε όλους!

Μαραμπού είπε...

Σου άρεσε, δηλαδή! Αν και άφησες περισσότερο το βιβλίο να μιλήσει μόνο του παρά τον εαυτό σου.

Είναι σκέτη μαγεία ο Καλβίνο και στο συγκεκριμένο έβαλε τα δυνατά του. Ένα από τα αγαπημένα μου αποσπάσματα (ελπίζω να μην το μπερδεύω με άλλο βιβλίο) είναι αυτό που ο ένας συγγραφέας κατασκοπεύει τον άλλο στο απέναντι σπίτι και ο καθένας σκέφτεται για τον άλλον τα αντίθετα από αυτά που σκέφτεται ο καθένας για τον εαυτό του!!

Αναζήτησε καλύτερα αναγνώσματα τώρα... γίνεται! Τι διαβάζεις;

librarian είπε...

Ναι, νομίζω ότι για τα πολύ καλά βιβλία δεν έχω τίποτα να πω.
Εκτός ότι έχουν πει άλλοι πριν από εμένα ό,τι μπορεί να ειπωθεί, είναι το ίδιο το βιβλίο που πρέπει να μιλήσει για να πείσει κάποιον που δεν το έχει διαβάσει ότι πρέπει να το διαβάσει. Εξάλλου η υπόθεση είναι τόσο ιδιαίτερη και περίπλοκη που πραγματικά δεν μπορώ να την περιγράψω. Έχει δέκα αρχές μυθιστορημάτων που μένουν ατελείωτες. Πράγματι σε κάποιο σημείο ένας συγγραφέας κατασκοπεύει έναν γείτονα αναγνώστη και επιθυμεί να είναι αναγνώστης ενός δικού του βιβλίου, τον θεωρεί ιδανικό αναγνώστη.
Μου άρεσε αρκετά αλλά κατανοώ ότι είναι αρκετά περίπλοκο βιβλίο και θέλει καθαρό μυαλό και αρκετή συγκέντρωση.

Τώρα; το έχω ρίξει στην αστυνομική λογοτεχνία. Νεσμπομάνια.

Unknown είπε...

ΔΕΝ διαβαζω.
ΠΟΤΕ μου ΔΕΝ διαβαζα,
& ΔΕΝ ξερω αν ισχυει αυτο που λενε
οτι "ποτε δεν ειναι αργα"...
Αλλα απο την αλλη, θα ηθελα να διαβαζω!
Αντιθετο-οξύμωρο?.. ισως... Αλλα παντως οντως θα ηθελα.
Αλλα ΔΕΝ εχω την υπομονη. ΔΕΝ ξερω πως να ξεπερασω
αυτη την ακαταμαχητη δυναμη που με ωθει
να κλεισω το βιβλιο απο τις πρωτες 10-20 σελιδες...
φανταζομαι οτι & ο περισσοτερος κοσμος που ΔΕΝ διαβαζει
καπως ετσι το ΙΔΙο νιωθει-αισθανετε...
Αυτες οι πρωτες σελιδες....
& τωρα στο θεμα μας!
Υπαρχει αραγε καποιο ΚΟΛΠο
καποια ΜΕΘΟΔΟΣ καποιο..."tip"
που να ξεπερνας αυτο το εμποδιο, αυτη την δυσκολία?
μπορει(ς) να με κανει(ς) να γινω βιβλιοφαγος?...
το θελω, φυσικα & το θελω, αλλα ΔΕΝ το ΘΕΛΩ & τοοοοόσο πολυ
γιαυτο & αλωστε ειμαι ΕΔΩ & γραφω ΑΥΤΑ!...
ειναι κριμα ρε γμτ να υπαρχουν τετοια μαργαριταρια
(εννοω φοβερα βιβλια) & να πεθανω ΧΩΡΙΣ να τα εχω διαβασει!
ΚΑΛΗ ΜΟΥΣΙΚΗ & 1 ΚΑΛο ΒΙΒΛΙο!
Τι να την κανεις την ΖΩΗ
ΧΩΡΙΣ αυτα τα 2?
(κανει & ομοικαταληξια!)
& το ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤο!
ο ανθρωπος εχει αυτες τις 6, 7(?) αισθησεις..
Στην ΑΚΟΗ, η απολαυση-ανακουφηση
ειναι Η ΑΚΡΟΑΣΗ καλης μουσικης.
Στην ΟΡΑΣΗ ειναι το να βλεπεις
κατι πολυ ΟΜΟΡΦο, 1 ωραιο τοπιο, κτλ,,
1 χαλαρωτικο ή & πιο δυνατοπ ΜΑΣΑΖ ειναι
οτι πρεπει για την αισθηση της ΑΦΗΣ ε!?...
Το ΔΙΑΒΑΣΜΑ για πια αισθηση ειναι/κανει?
ισως & για παραπανω απο μια, οπως πχ ειναι
το καλο ΣΕΧ με ενα πολυ ομορφο αντιπροσωπευτικο
ατομο του αντιθετου φιλου ή οποιου μας αρεσει....
ικανοποιει παραπανω της μιας αισθησης
γιαυτο & ειναι & τοσο πολυ ζητουμενο ( το καλο σεξ)
Ετσι & το διαβασμα! αν αποδείξεις οτι ικανοποιει
παραπανω της μιας αισθησης αυτοματως γινετε ισο
με το καλο σεξ. (για καλο το λεω αυτο,
χωρις παρεξηγηση ή παρερμηνεία ε?)
ποσο μαλιστα αν ταιριαζει
οχι μονο σε καποια-ες αισθηση
αλλα & σε καποια-ες διαισθηση!
θα ηθελα την γνωμη-αποψη-ιδεα-σκεψη
καποιου χομπιστα & οχι επαγγελματια...
Καποιου, που ΔΕΝ ΖΕΙ απο το διαβασμα
αλλα ΖΕΙ ΓΙΑ το διαβασμα! Καποιου ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗ!
Καποιου που ΔΕΝ μπορει να φανταστει
την ζωη του χωρις ΒΙΒΛΙΑ, παρα ΜΟΝο την...ΚΟΛΑΣΗ!
____________________________________
Παρακαλω ΜΗΝ με θεωρησετε ως ψεκασμενο, & ας ειμαι,
απομακρύνετεμε διακριτικά, ΔΕΝ με πειραζει,
παρα ομως απαντηστε μου, προσπαθηστε,
θα ειναι κατι σαν την ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ της ΗΜΕΡΑΣ!
Ποιος ξερει, μπορει να "σωσετε μια ψυχουλα"
Πες τε μου, αραδιαστε μου μερικα επιχειρηματα
που να με κανουν να θελω να ρουφηξω, να φαω,
να κατεβασω να καταπιω αμάσητο, να γινω ΕΝΑ,
να ΖΗΣΩ, να μπω ΜΕΣΑ στον κοσμο οποιου βιβλιου
βρω, οποιου πεσει μπροστα μου... please!!
____________________________________
DimitriSin@in.gr
6974666166@in.gr

librarian είπε...

Γεια σου Δημήτρη και σε ευχαριστώ για το πολύ ενδιαφέρον σχόλιό σου.
Φαντάζομαι πώς διάβασες την ανάρτηση, αν και δηλώνεις ότι δεν είσαι αναγνώστης.
Μόλις διάβασες δύο σελίδες ενός αριστουργήματος της παγκόσμιας λογοτεχνίας που συγκρίνει την ανάγνωση με την ερωτική πράξη.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει μια μαγική συνταγή που θα σε κάνει λάτρη της ανάγνωσης.
Μακάρι να υπήρχε, να τη γνώριζα και να την έλεγα σε όλο τον κόσμο.

Θα σου πω όμως δύο λόγια από τη δική μου εμπειρία.

Δυστυχώς, όσο μεγαλώνει κάποιος τόσο πιο δύσκολο είναι να κολλήσει με την ανάγνωση. Αυτό γίνεται με μεγαλύτερη ευκολία σε μικρότερη ηλικία. Για το λόγο αυτό, δίνω μεγαλύτερη σημασία στο να μυήσω κάποιον στον κόσμο της φαντασίας όταν είναι στην σχολική και φοιτητική ηλικία. Όχι πως δεν γίνεται μετά, γιατί όπως είπες, ποτέ δεν είναι αργά, αλλά δυστυχώς είναι πιο δύσκολο.
Κι αυτό το λέω γιατί το βλέπω στον εαυτό μου. Κάθε χρόνος που περνάει, δυστυχώς, αυξάνονται τα βιβλία που αρχίζω και δεν τελειώνω ποτέ. Τείνουν να γίνουν περισσότερα από αυτά που φτάνω στο τέλος τους. Και δυστυχώς μεταξύ αυτών βρίσκονται και αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που μάλλον δεν θα διαβάσω ποτέ. Δεν έχω πια την υπομονή που είχα παλιά, αδυνατώ να συγκεντρωθώ και να απορροφηθώ με ό,τι κρατάω στα χέρια μου. Διαβάζω λέξεις και το μυαλό μου είναι αλλού. Κι όταν επιστρέφω, έχω διαβάσει μερικές σελίδες που δεν έχω ιδέα σε τι αναφέρονταν. Κι όταν συμβαίνει αυτό, κλείνω το βιβλίο και το αφήνω, παλιά το πάλευα, το έπιανα πάλι από την αρχή και το προσπαθούσα. Τώρα όχι. Λέω δεν είναι για έμενα και το αφήνω. Υπάρχουν εκατομμύρια βιβλία εκεί έξω γιατί να χάνω το χρόνο μου με κάποιο που δεν μπορεί να απορροφήσει, δεν πάει να το έχει γράψει και ίδιος ο Θεός. Πάω στο επόμενο. Βέβαια, αυτό είναι πιο εύκολο να το κάνεις όταν δανείζεσαι βιβλία από μια βιβλιοθήκη, δεν ξοδεύεις δηλαδή αδίκως χρήματα.
Όταν αφήνεις ένα βιβλίο, σημαίνει ότι αυτό το βιβλίο δεν είχε κάτι που να σου τραβήξει το ενδιαφέρον.
Τώρα τι μπορεί να τραβήξει το ενδιαφέρον κάποιου είναι εντελώς υποκειμενική και προσωπική υπόθεση. Εξαρτάται και από τα ενδιαφέροντα σου. Δεν είναι απαραίτητο να διαβάζει κάποιος λογοτεχνία. Αν σ' αρέσει η τέχνη, αναζήτα βιβλία τέχνης που αναφέρονται σε αγαπημένους σου καλλιτέχνες, αν σ' αρέσει η ιστορία αναζήτα ιστορικά βιβλία της περιόδου που σε ενδιαφέρει περισσότερο (ή ιστορικά μυθιστορήματα). Αν σε ενδιαφέρει το διάστημα, αναζήτα αντίστοιχα βιβλία κ.ό.κ.
Αν σου αρέσει ο μύθος αναζήτα μυθιστόρημα. Αν σου αρέσουν οι περιπέτειες, αν βλέπεις ταινίες/ σειρές αστυνομικές, αναζήτα αστυνομική λογοτεχνία, δύσκολα συναντάς βιβλία αυτής της κατηγορίας που να μην είναι καλά και να μην θες να τα φτάσεις στο τέλος τους (βλ. τη νέα μου ανάρτηση που την έβαλα και με αφορμή το σχόλιό σου). Αν σου αρέσουν οι ερωτικές ταινίες αναζήτα αντίστοιχα βιβλία.
Ξεκίνα με ολιγοσέλιδα βιβλία, ή με διηγήματα που μέσα σε 20 σελίδες έχεις ολοκληρώσει μία ιστορία. Τα διηγήματα τα θεωρώ γενικά καλή επιλογή. Έχουν τελειώσει πριν προλάβεις να βαρεθείς και ένα βιβλίο συγκεντρώνει πολλά διηγήματα και σίγουρα θα βρεις κάποιο που να σου αρέσει.
Και κάτι ακόμη, πριν κολλήσω εντελώς με την ανάγνωση βιβλίων διάβαζα κόμικς. Φανατικά διάβαζα κόμικς. Υπάρχουν τρομερά κόμικς ενηλίκων!
Υπάρχουν και τα γκράφικ νόβελ. Μπορείς να μου κάνεις δώρο, για να με ευχαριστήσεις για όλες αυτές τις συμβουλές που σ' ανέφερε διαδικτυακώς μια σοφή βιβλιοθηκονόμος, το Αϊβαλί!
;)