Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Καλαμάτα και βιβλιοπωλεία

Μετά την Κέρκυρα, τον Βόλο, το Ναύπλιο, την Κωνσταντινούπολη επόμενος σταθμός που θα φιλοξενήσει εμένα, τις σκέψεις και τα χούγια μου, η Καλαμάτα. 
Μια πόλη άκρως ερωτεύσιμη. 
Όχι όσο το Ναύπλιο, καθώς λείπει η τόση γραφικότητα αλλά με πιο πολύ χώρο στη διάθεσή σου για σουλατσάρισμα και αέρα. Η όμορφη Πελοπόννησος, η πρώτη Ελλάδα. Θάλασσα, ελιές, καλλιεργημένη γη, χαμηλή βλάστηση, χώμα έφορο. Γραφικά χωριά, με παλιά σπίτια που αντέχουν στο χρόνο, σε πολέμους, σεισμούς και κακούς πολιτικούς.  
Η πρώτη βόλτα στην πόλη αυτή ξεκινά από την πλατεία 23ης Μαρτίου. Κι από εκεί έχεις δύο επιλογές, ή να ανηφορίσεις και να βολτάρεις στα στενά της παλιάς πόλης, να βρεθείς στο κάστρο και από εκεί στην αγορά ή να κατηφορίσεις και να βρεθείς στη σύγχρονη αγορά με τα πολυκαταστήματα και από εκεί στο πάρκο των σιδηροδρόμων και μετά στη Ναυαρίνου, στην απέραντη παραλία που τώρα το καλοκαίρι είναι γεμάτη κόσμο. 
Στον πεζόδρομο που ενώνει τις δύο αυτές πτυχές της πόλης, μια μικρή Ερμού που χτύπησε η κρίση και αρκετά μαγαζιά εγκαταλείφθηκαν, βρίσκεται ένα βιβλιοπωλείο. 
Το πρώτο βιβλιοπωλείο που παρατηρεί κανείς περπατώντας σε αυτήν στην πόλη. 
Η ευφάνταστη βιτρίνα του προσελκύει αμέσως το ενδιαφέρον, καθώς φαίνεται το μεράκι του βιβλιοπώλη, και θες να μπεις και να χαζέψεις τα ράφια του. Δύο, τρεις πάγκοι με μερικές ντάνες βιβλία, δεξιά και αριστερά βιβλιοθήκες, όχι αρκετά φορτωμένες. Ο βιβλιοπώλης είναι εκεί πρόσχαρος, έτοιμος για κουβέντα και εξυπηρέτηση.
Φεύγοντας παρατηρώ στην ταμπέλα, βλέπω ότι το βιβλιοπωλείο Μακρής υπάρχει από το 1928.
Κατηφορίζοντας τον πεζόδρομο της Αριστομένους, λίγα μέτρα πιο κάτω βλέπω ένα πρόσφατα ανακαινισμένο νεοκλασικό που στεγάζει τα Public. Δεν μπορώ να αποφασίσω αν το ανακαινισμένο κτίριο που αντί για παράθυρα έχει βιβλία μου αρέσει ή όχι.





2 σχόλια:

Ageliki είπε...

Librarian, πόσο όμορφα αποτύπωσες τα συναισθήματά σου αλλά και το μέρος που τα γεννά.
Εύχομαι σ΄ αυτή τη νέα σου πατρίδα να είσαι καλά, γεμάτη εικόνες κι όμορφες εμπειρίες!

Η τελευταία πρόταση, μάλλον αποτελεί το δίλημμα μιας ολόκληρης εποχής και γενιάς, της δικής μας (κ/χ)αμ(μ)ένης.

librarian είπε...

Καλημέρα Αγγελική μου!
Τι να πεις και εσύ για την πανέμορφη, γραφικότατη, καταπράσινη Ξάνθη! Μπορεί να μην έχει θάλασσα αλλά έχει ένα δροσερό ποτάμι που μόνο που το βλέπεις να κυλά χαλαρώνεις.
Το κάθε βιβλιοπωλείο έχει τα καλά του έχει και τα κακά του. Το μεγαλύτερο αρνητικό των μικρών και χαριτωμένων βιβλιοπωλείων που πάντα εμάς τους βιβλιόφιλους μας μαγεύουν είναι οι τιμές τους.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τις τελευταίες σου λέξεις. Η γενιά μας, η πιο αδικημένη.