Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Το Μουσείο Μπενάκη και οι εκδόσεις του


Οι εκδόσεις του Μουσείου Μπενάκη είναι γεμάτες τέχνη.
Δεν γνώριζα ότι το μουσείο είναι παράλληλα και ένα τόσο σημαντικός εκδοτικός οίκος αφού έχει πραγματοποιήσει εκατοντάδες εκδόσεις με βιβλία τέχνης αλλά όχι μόνο.
Εξαιρετικής ποιότητας εκδόσεις και όχι μόνο εξαιτίας του περιεχομένου αλλά και εξαιτίας της τυπογραφικής εμφάνισης. Καλαίσθητοι τόμοι που έχουν σκοπό να μας διδάξουν την ελληνική τέχνη: γλυπτική, χαρακτική, ζωγραφική, φωτογραφία, θέατρο, κινηματογράφος, μουσική αλλά και πολλές μελέτες.
Ένας αναλυτικός κατάλογος των βιβλίων του μουσείο βρίσκεται εδώ.
Αλλά η παράθεση τίτλων δεν συγκρίνεται με τον επιτόπιο άγγιγμα, ξεφύλλισμα των βιβλίων.
Όλες οι εκδόσεις θα βρίσκονται στο κτίριο της οδού Πειραιώς, στο 2ο μπαζάρ βιβλίων σε πραγματικά πολύ καλές τιμές, καταρρίπτοντας το μύθο ότι το βιβλίο τέχνης είναι ακριβό.
Σήμερα είναι η τελευταία μέρα που τα βιβλία διατίθενται στις τιμές αυτές.
Τα βιβλία θα βρίσκονται εκεί μέχρι τις 18.00.
Η επίσκεψη αξίζει όχι μόνο για την αγορά αλλά και για τη γνωριμία με όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτέχνες του τόπου που γεμίζουν τις σελίδες των εκατοντάδων εκδόσεων του μουσείου.
Παράλληλα, στο κτήριο της οδού Πειραιώς υπάρχει η έκθεση με τίτλο Νύφες, στην οποία εκτίθενται δεκάδες νυφικά του προηγούμενου αιώνα, σε ένα ταξίδι στο χρόνο και στην ιστορία της μόδας, μια φωτογραφική έκθεση αφιερωμένη στην Μελίνα Μερκούρη και η έκθεση αφιερωμένη στη ζωή και στο έργο του Γιάννη Τσαρούχη.

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Έχετε επισκεφτεί βιβλιοδετείο;


Εγώ προσωπικά δεν έχω επισκεφτεί αν και περνάω συνέχεια από αυτά τα όμορφα μαγαζάκια που ντύνουν βιβλία. Σε πολλά βιβλία μου έχω σκεφτεί να τους δημιουργήσω μια διαφορετική εξωτερική εμφάνιση, βιβλία που με μάγεψαν, με άλλαξαν, χαράχτηκαν στο μυαλό.
Αλλά πάντα τελευταία στιγμή το άφηνα λέγοντας πως είναι υπερβολή.
Όμως η δουλειά του βιβλιοδέτη, εφόσον γίνεται σωστά, είναι μια δημιουργική εργασία και σωτήρια σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά για σπάνια παλαιά βιβλία διαμάντια της τυπογραφίας που δεν πρέπει να χαθούν.
Το 2011 δημιουργήθηκε η ομάδα Booklab8 που περιλαμβάνει οχτώ τεχνίτες της καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας με σκοπό να προωθήσουν μια εργασία που όσο περνάει ο καιρός γίνεται σπανιότερη.
Βρίσκονται μεταξύ Εξαρχείων και Νεάπολης, της γειτονιάς δηλαδή που με έκανε να αγαπώ το βιβλίο και που ξέρεις, μπορεί κι αυτοί να έπαιξαν το ρόλο τους στην ανάπτυξη της βιβλιοφιλίας.
Αυτή η ομάδα διοργανώνει εδώ και τρία χρόνια μια βιβλιοδετική βόλτα με σκοπό να γνωρίσουμε όλα τα στάδια της βιβλιοδετικής τέχνης από κοντά. Να μπούμε, δηλαδή, σε ένα βιβλιοδετείο και να δούμε από κοντά όλη τη δουλειά, το ράψιμο, την κατασκευή εξωφύλλου, το χρύσωμα αλλά και την κατασκευή χειροποίητου χαρτιού.
Από αύριο 28/3 μεταξύ 14.00 με 20.00 αλλά και το ΣΚ μεταξύ 12.00 με 18.00 μπορούμε να επισκεφτούμε τα βιβλιοδετεία που φαίνονται στον χάρτη, να μάθουμε και να γνωριστούμε.
Σίγουρα ενδιαφέρουσα βόλτα.


Υ.Γ. Την πληροφορία για την βόλτα αυτή η Έλλη μου την έδωσε. 
Δεν με έχει αφήσει και εντελώς μόνη... 

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Πολύ Μυστικός Σαίξπηρ


Φέτος είναι η χρονιά του θεάτρου για εμένα, η χρονιά του βιβλίου είναι η κάθε μου χρόνια ούτως ή άλλως, αλλά φέτος αγάπησα το θέατρο περισσότερα από παλιά καθώς μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα μεγάλο αριθμό παραστάσεων. Δεν ξέρω αν είναι καλό που υπάρχουν στην Αθήνα τόσες θεατρικές σκηνές, οι περισσότερες δεν έχουν τις υποδομές που αρμόζουν για έναν τέτοιο χώρο, αλλάζουν ονόματα, ιδιοκτήτες, χρήματα πηγαίνουν και έρχονται, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή να γίνουν ό,τι ήταν πρώτα, μια αποθήκη, ένα ερειπωμένο κτήριο.

Ανεξάρτητα από το χώρο, κάποιες θεατρικές παραστάσεις ξεχωρίζουν, άλλες για την ερμηνεία των ηθοποιών, άλλες για την εξαιρετική σκηνοθεσία, άλλες για την όρεξη των συντελεστών να δημιουργήσουν θέατρο για το θέατρο.
Αυτό ακριβώς είχε η παράσταση Μυστικός Σαίξπηρ, όρεξη, ομαδική δουλειά για να βγει κάτι καλό.
Πριν πάω στην παράσταση αναζήτησα πληροφορίες γι΄αυτό που επρόκειτο να δω. Δεν κατάφερα να βρω πολλά, ούτε πληροφορίες για την υπόθεση, ούτε αν βασίζονταν σε κάποιο έργο του Σαίξπηρ.
Έτσι επέλεξε η θεατρική ομάδα Νοσταλγία, να μην ξέρει ο θεατής για να μην έχει προσδοκίες, μόνο διάθεση να δει θέατρο.
Δεν θα χαλάσω το παιχνίδι και δεν θα μαρτυρήσω τίποτα, εξάλλου όποιος τη δει, θα έχει την ευκαιρία στο τέλος να πάρει έναν κλειστό φάκελο που θα περιλαμβάνει τις πληροφορίες που έψαχνε, το πρόγραμμα της παράστασης δώρο φυλαγμένο για το τέλος.
Να πω μόνο ότι πρόκειται για μια εξαιρετική διασκευή καθώς οι λέξεις των διαλόγων είναι σαν να είναι βγαλμένες από μιαν άλλη εποχή, εκείνη που ο έρωτας ήταν το σημαντικότερο ζήτημα στο μυαλό των ανθρώπων.
Δώδεκα νέοι ζωντανοί ηθοποιοί που δεν ησυχάζουν ποτέ, αλλάζουν ρόλους, γίνονται πρωταγωνιστές, παρατηρητές, μπορεί και πρόβατα, υπάρχουν παντού γύρω σου, επιδιώκουν την προσοχή σου.
Μπορεί κιόλας να θέλουν να σε μεθύσουν γιατί σου προσφέρουν κρασί, να πιεις όσο θες.
Μια σκηνή που γεμίζει έχοντας μόνο ό,τι χρειάζεται, ένα πιάνο, αρκετά ζωντανό.
Και πολλοί θεατές, γεμάτα τα καθίσματα χαμόγελα.
Τι άλλο να θέλω για να περάσω καλά;

Από 14 Μαρτίου έως 13 Απριλίου 2014,
στο Rabbithole
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο
+30 210 5249903

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Γιορτάζουν οι λέξεις

Παγκόσμια ημέρα ποίησης σήμερα, μια τέτοια ανοιξιάτικη ηλιόλουστη μέρα αξίζει να γιορτάζει η ποίηση. Έβγαλα από το ράφι τα Λεκτικά τοπία του Αργύρη Χιόνη, έκδοση του 1983, σχετικά πρόσφατο απόκτημα από το παλαιοβιβλιοπωλείο.
Ξεφυλλίζοντας, έφτασα έως το τέλος, ξαναδιαβάζοντας τους στίχους του.
Ήθελα να διαλέξω, να αφήσω κάτι εδώ, αλλά πιο εύκολα θα αντέγραφα όλο το βιβλίο.
Εννέα ποιητικές συλλογές, κάνω μια προσπάθεια να επιλέξω μερικούς στίχους. Σπαράγματα ποίησης για όποιον δεν είναι επιβάτης των σταθερών συγκοινωνιών.

Εφτά μικρά ποιήματα

VI
Δεν είμαι τίποτα
Είμαι αέρας στο στόμα σου
Είμαι μόνο
Η πιθανότητα μιας λέξης
Με προφέρεις και υπάρχω

VII
Το χαρτί άσπρο σαν χιόνι
Οι λέξεις το κοιτούν δισταχτικές

Δώδεκα σπουδές

ΙΙ
Κάποτε φαντάζομαι ένα ποίημα σαν ένα καθρέφτη που 
'ναι συγχρόνως και παράθυρο. Βλέπεις το πρόσωπό σου
και μαζί μ' αυτό ό,τι μπορείς να δεις από ένα παράθυρο.

Παρά ένα δώδεκα μαγικά παραμύθια

Χ
Έπιανε το μολύβι να γράψει τις σκέψεις του. Το μολύβι
χόρευε σαν τρελό ανάμεσα στα δάχτυλά του, το χαρτί
αρνιόταν να λεκιαστεί, έδιωχνε από πάνω του ό,τι αυτός,
με χίλια βάσανα, κατάφερνε να γράψει.
Γράφω το κενό, έλεγε απελπισμένος, γράφω το κενό κι
είμαι τόσο γεμάτος.
Χα χα, κάγχαζε το μολύβι, 
χα χα, κάγχαζε το χαρτί,
χα χα, τόσο γεμάτος.
Θεέ μου, τι είν' αυτή η έρημος, έλεγε απελπισμένος, τι
είν' αυτή η άσπρη έρημος.
Δεν είμαι έρημος, έλεγε το χαρτί, είμ' ένα φύλλο 
άσπρο χαρτί, αλλά δε θέλω να με κατοικίσουν οι σκέψεις σου.

Είκοσι τέσσερα καρφιά για μαλακά κρεβάτια 

VII
Διανύουμε την εποχή της ερήμου
Ο μεγαλύτερος ποιητής της
Αυτός που θα την τραγουδήσει πιο σωστά
Θα 'ναι μουγκός

VIII
Η ποίηση είναι ελεημοσύνη στην παλάμη ενός κουλού κόσμου

XI
Τα χαμόγελά σας με τρομάζουν
Μου θυμίζουν πόσο κοφτερά είναι τα δόντια σας

XV
Σκύψε σκύψε πάνω από βιβλία
Η ψυχή μου έχει λιώσει στους αγκώνες

ΧΙΧ
Οι λέξεις είναι βδέλλες που μου πιπιλάνε το μυαλό
Η ποίηση είν' η στάχτη που με βοηθάει να τις ξεκολλάω

ΧΧ
Αν δεν είχα τούτα τα λεξοσκουλήκια
Πώς θα μπορούσα να ψαρεύω μέσα στην ψυχή μου

ΧΧΙ
Αν δεν είχα τη λέξη είμαι δε θα 'μουνα

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

Ο Αποσπερίτης του Ναυπλίου

Ο πλανήτης Αφροδίτη είναι το λαμπερότερο αστέρι στο ουρανό μετά τον ήλιο και τη σελήνη. Είναι ο Αποσπερίτης το πιο λαμπερό αστέρι που εμφανίζεται στον ουρανό μετά τη δύση του ηλίου και είναι και ο Αυγερινός το τελευταίο αστέρι που σβήνει καθώς ο ήλιος ανατέλλει.
Όμορφο να δώσεις σε ένα βιβλιοπωλείο την λαϊκή ονομασία ενός πλανήτη.


Ο Αποσπερίτης είναι μάλλον το μοναδικό αμιγώς βιβλιοπωλείο του Ναυπλίου, μικρό αλλά συγκεντρώνει ποιοτικές εκδόσεις.Όσοι ψάχνουν γυαλιστερά ευπώλητα μπορούν να τα βρουν σε οποιοδήποτε βιβλιοχαρτοπωλείο.
Εδώ στη βιτρίνα αντί για εξώφυλλα επιδεικνύονται οι λέξεις, βιβλία ανοιχτά.


Σε κάθε μέρος που έχω την τύχη να επισκέπτομαι ή να μένω, το πρώτο που αναζητώ είναι οι βιβλιοθήκες του, τα μουσεία και τα βιβλιοπωλεία. 
Και τώρα που το σκέφτομαι λυπάμαι που δεν αφιέρωσα ανάρτηση στα βιβλιοπωλεία της Κέρκυρας και του Βόλου. Η Κέρκυρα έχει την τύχη να έχει δύο από τα ομορφότερα βιβλιοπωλεία που έχω δει, τον Πλου και την Απόστροφο. Ο Βόλος έχει το βιβλιοπωλείο Χάρτα και το Ναύπλιο τον Αποσπερίτη. 
Τον Αποσπερίτη τον βρήκα στην πρώτη βόλτα με το ποδήλατο στα καντούνια και στους πεζοδρόμους του Ναυπλίου καθώς βρίσκεται σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της παλιάς πόλης, στην οδό Αμαλίας.
Εντυπωσιασμένη από τη βιτρίνα, σταμάτησα να δω, να βγάλω τις φωτογραφίες και αφήνοντας το ποδήλατο δίπλα στο ποδήλατο μινιατούρα που έχει για υποδοχή μπήκα να εξερευνήσω τα ράφια.
Μπορεί ο χώρος να είναι μικρός αλλά θαύμασα τα εξώφυλλα και τις ράχες που ήταν επιλεγμένα ένα προς ένα. Ένιωσα σαν να μπήκα στην προσωπική βιβλιοθήκη του βιβλιοπώλη και όχι σε κάποιο κατάστημα. Παλιές εκδόσεις δεν συνάντησα και ίσως αυτό να προδίδει ότι το βιβλιοπωλείο μπορεί να είναι σχετικά καινούριο.
Ο νεαρός βιβλιοπώλης είχε όρεξη για κουβέντα και διάθεση για να με κατατοπίσει στα λημέρια του Ναυπλίου που δεν γνώριζα. 
Τοπικές εκδόσεις δεν κατάφερα να βρω αλλά τις βρήκα με το παραπάνω σε ένα άλλο βιβλιοπωλείο στη διπλανή πόλη. Το Άργος όμως είναι ιστορία για μια άλλη ανάρτηση.

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

Ένας ντετέκτιβ βιβλίων


Η βιβλιοφιλία έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς, γι' αυτό η λίστα με τα βιβλία για βιβλία δεν έχει τέλος. Ίσως γιατί οι περισσότεροι συγγραφείς είναι και βιβλιόφιλοι.
Η Λέσχη Δουμάς του Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε είναι ένα από αυτά.
Βιβλίο που εκδόθηκε πρώτη φορά στα ελληνικά το 1998, έκτοτε έχει κάνει πολλές επανεκδόσεις, μία εκ των οποίων για πολλά χρόνια παρέμεινε αδιάβαστη στη βιβλιοθήκη μου ή στη βιβλιοθήκη φίλης που είχε δανειστεί.
Το βιβλίο εκτός από το περιεχόμενό του έχει μαγέψει πολλούς και ως αντικείμενο, είναι αναμφισβήτητα ένα έργο τέχνης και ειδικά όταν μιλάμε για βιβλία των πρώτων αιώνων της τυπογραφίας, η αξία τους μπορεί αγγίζει υπέρογκα ποσά.
Αυτή ακριβώς η αξία είναι που οδηγεί πολλούς να συλλέγουν σπάνιες πρώτες εκδόσεις.
Γνωρίζω κάποιους που ζουν πουλώντας βιβλία, οικογενειακά κειμήλια,
βέβαια όλοι είναι ήρωες βιβλίων.

Ο ήρωας της ιστορίας, ο Λούκας Κόρσο, είναι ένας διαφορετικός ντετέκτιβ, ειδικεύεται στα βιβλία.
Πληρώνεται για να εντοπίζει χαμένα βιβλία, να εξακριβώνει τη γνησιότητα αντιτύπων, να βρίσκει σπάνια αντίτυπα για μανιώδεις συλλέκτες.
Τολμώ να ομολογήσω ότι αυτή τη δουλειά και τις γνώσεις που αποκτάς δουλεύοντας τη ζήλεψα ιδιαίτερα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αναλαμβάνει μια διπλή αποστολή, να εξακριβώσει τη γνησιότητα ενός χειρογράφου που αποτελεί τμήμα των Τριών Σωματοφυλάκων και να εντοπίσει τα τρία τελευταία αντίτυπα ενός βιβλίου που κάηκε το 1667 μαζί με τον άνθρωπο που το τύπωσε.
Στην πρώτη περίπτωση οδηγούμαστε στον μαγικό κόσμο του Δουμά και των τριών σωματοφυλάκων του, πληροφορίες που θα απολαύσουν ιδιαίτερα όσοι ξεκίνησαν διαβάζοντας σε μικρή ηλικία αυτά τα όμορφα αναγνώσματα του 19ου αιώνα που ακόμα εξακολουθούν να μαγεύουν τους μικρούς αναγνώστες και να τους μυούν στον κόσμο του βιβλίου.
Στη δεύτερη περίπτωση γνωρίζουμε μανιώδεις συλλέκτες που μπορούν να αναγνωρίζουν τη χρονολογία που τυπώθηκε ένα βιβλίο από τα τυπογραφικά τετράδια του και από τις ξυλογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο.
Και αφού ο βασικός ήρωας είναι ντετέκτιβ μιλάμε για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που έχει όλα όσα χρειάζεται, μυστήριο, φόνους, πληρωμένους δολοφόνους, παρακολουθήσεις, μάχες, φωτιές και άλλα που δεν χρειάζονται όπως διαβόλους και έκπτωτους αγγέλους.
Αυτό είναι το ένα πρόβλημα αυτής της ιστορίας και το δεύτερο είναι οι δύο υποθέσεις που λίγο συνδυάζονται μεταξύ τους και λίγο σαν να μπερδεύουν τον αναγνώστη.
Θα μπορούσε η κάθε υπόθεση να είναι ένα διαφορετικό βιβλίο.

Θα μου άρεσε να δω αυτόν τον ντετέκτιβ και σε άλλες ιστορίες κάτι σαν τον Σέρλοκ Χολμς μόνο που αυτή τη φορά οι υποθέσεις θα είναι όλες από εκείνες που ειδικεύεται ο Κόρσο, γεμάτες βιβλία. 

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Ένας αυθεντικός βιβλιοπώλης


Αυτός είναι ο 24χρονος Philane Dladla που για να ζήσει πουλάει βιβλία με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Κάθεται εκεί στην άκρη ενός δρόμου του Γιοχάνεσμπουργκ και αφού διαβάσει τα βιβλία που έχει συγκεντρώσει, αναφέρει σε όποιον οδηγό περνάει την υπόθεση, λέει την κριτική του και αν του φανεί ενδιαφέρουσα μπορεί να το αγοράσει.
Κάποιοι δεν του δίνουν σημασία, κάποιοι άλλοι όμως καταλαβαίνουν.
Έχει και σταθερούς πελάτες που τον επισκέπτονται κάθε εβδομάδα για να αγοράσουν κάποια από τα βιβλία που προτείνει.
Διαβάζει βιβλία από πολύ μικρή ηλικία και η αγάπη του γι' αυτά τον οδήγησε στο να τα πουλάει με αυτόν τον τρόπο.
Αυτή είναι η αποστολή του: η ανάγνωση και η μετάδοση της γνώσης μέσω της πώλησης βιβλίων.
Λέει ότι τα βιβλία είναι ο πλούτος του.
Και πράγματι είναι, ζει στο δρόμο, αλλά με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να επιβιώνει.
Οι γνώσεις του για τα βιβλία είναι πολλές, κάποιοι φίλοι του συγγραφείς τον συμβουλεύονται πριν εκδώσουν τα βιβλία τους.
Ο ίδιος σκέφτεται να γράψει κάποια στιγμή την αυτοβιογραφία του, είμαι σίγουρη πως θα έχει πολύ ενδιαφέρον.