Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Οι εποχές

Ένα από τα επαγγέλματα που ζηλεύω περισσότερο είναι εκείνο του εκδότη.
Πολλοί οι λόγοι, ο κυριότερος όμως είναι το ρίσκο που καλείται να πάρει για να ικανοποιήσει είτε μια μερίδα του αγοραστικού κοινού είτε ακόμα και τον εαυτό του τον ίδιο.
Άλλες φορές μια κίνησή του γίνεται μια πρόσκαιρη επιτυχία που αποδίδει οικονομικό όφελος άλλες φορές μένει στην ιστορία.
Η επιτυχία μιας ιδέας δεν μένει μόνο στο χώρο του βιβλίου.

Το 1875 ο εκδότης του μουσικού περιοδικού Nouvellist της Αγίας Πετρούπολης αποφάσισε να χαρίσει ένα δώρο στο αναγνωστικό του κοινό. Παρήγγειλε στον P. I. Tchaikovsky να συνθέσει ένα πιανιστικό κομμάτι για κάθε μήνα του χρόνου, το οποίο το περιοδικό θα προσέφερε στους αναγνώστες του. Η συλλογή αυτή από 12 αριστουργηματικές μινιατούρες που περιγράφουν μουσικά τον κάθε μήνα του χρόνου, εκδόθηκε το 1886 με τον τίτλο Οι εποχές.

Το Σάββατο 5/10 στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών δώδεκα πιανίστες εμφανίστηκαν για να ερμηνεύσουν τον κάθε μήνα του χρόνου.
Ήταν μόνο ένα μέρος από την πρώτη συναυλία της Καμεράτα για τη νέα καλλιτεχνική περίοδο.
Η συναυλία περιλάμβανε έργα που σχετίζονταν με τις εποχές σε ένα μουσικό μαραθώνιο που διήρκησε πέντε ώρες.

Tchaikovsky The Season

7 σχόλια:

Μαραμπού είπε...

Αχ... κλασική μουσική! Μπορώ να ακούω όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα!
Αν δεν γίνω συγγραφέας θα ήθελα να γίνω ζωγράφος, αν δεν γίνω ζωγράφος θα ήθελα να γίνω συνθέτης κλασικής μουσικής, αν δεν γίνω συνθέτης κλασικής μουσικής θα ήθελα να γίνω σκακιστής. Οι πιθανότητες να μην γίνω τίποτα από τα τέσσερα, είναι πολλές και με κρατούν σε μια εγρήγορση τρόμου, τουλάχιστον να προσπαθήσω να γίνω ένα από αυτά τα τέσσερα!

Πήγες και παρακολούθησες την παράσταση; Ή μόνο μας μεταφέρεις τον απόηχο της είδησης;

Βρήκα στο διαδίκτυο ένα βίντεο όπου μια πιανίστρια εκτελεί το γενέθλιο τραγούδι σε παραλλαγές γνωστών συνθετών της κλασικής μουσικής ( http://www.youtube.com/watch?v=S75gYhODS0M ). Το βρήκα έξυπνο γιατί μέσα από ένα πασίγνωστο ήχο μπορείς να διακρίνεις τις μουσικές διαφορές μεταξύ των συνθετών. Δύσκολα μπορώ να μαντέψω τους συνθέτες ακούγοντας μόνο την μουσική τους. Σχεδόν αδιαφορώ να μάθω ποιο κομμάτι παίζει, αρκεί που ακούω κλασική μουσική.

Υ.Γ. Θα ακούσω με χαρά όλο το βίντεο που ανάρτησες. Να ξέρεις :Ρ

librarian είπε...

Καλησπέρα Μαραμπού.
Είσαι φιλόδοξος πάντως! Κοίτα, για να γίνεις συνθέτης νομίζω ότι θέλει πολύ δουλειά, όχι πως τα άλλα δεν θέλουν. Ο κόσμος της μουσικής μου φαντάζει κάτι σαν αστροφυσική.
Οπότε αν δεν ασχολείσαι με τη μουσική από τα πέντε σου, θα έλεγα πως είναι λίγο δύσκολο να γίνεις συνθέτης. Το συγγραφέας το θεωρώ πιο πιθανό για σένα από τα υπόλοιπα.
Πήγα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και είδα τη συναυλία και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Ήταν τόσο όμορφα που δεν ξέρω πως να το εκφράσω.
Πεντάωρη συναυλία δεν μου είχε δοθεί η ευκαιρία να παρακολουθήσω στο παρελθόν. Πραγματικά άξιζε.
Οι πληροφορίες στην ανάρτηση είναι από το πρόγραμμα της Συναυλίας.
Να δες στο βίντεο εδώ http://www.protothema.gr/culture/article/316499/oi-mousikes-epohes-apo-tin-kamerata/
στιγμιότυπο από την πρόβα.

Μαραμπού είπε...

Και εγώ εκεί ποντάρω, στη συγγραφή, τα υπόλοιπα είναι ήδη ματαιωμένες ελπίδες! Δεν παύω όμως να τα θαυμάζω απεριόριστα!

Πόσο ήταν το εισιτήριο για μια τέτοια συναυλία; Θα με ενδιέφερε να ξέρω. Όμως, αν θες, μου λες! Δε θα βαριόμουν καθόλου μια τέτοια συναυλία, αρκεί να είχε διαλείμματα για να επισκέπτομαι την τουαλέτα. Θα κατουριόμουν συχνά... από την χαρά μου!!!

Η επιστροφή στην Αθήνα σε επανέφερε στο επίκεντρο των πολιτιστικών γεγονότων. Οι Βολτίτσες αναπόφευκτα πολλαπλασιάστηκαν!

Μαραμπού είπε...

Μόλις τώρα έλεγξα το πρόγραμμα των παραστάσεων και βρήκα τις τιμές. Οπότε, γράψε λάθος!

librarian είπε...

Ήταν πολύ καλές οι τιμές των εισιτηρίων, ειδικά τα μειωμένα που αφορούσαν πολλές κατηγορίες. Διάλειμμα δεν έγινε. Απλά οι πιο πολλοί επέλεγαν να ακούσουν κάποια κομμάτια. Υπήρχαν όμως και τρελοί, όπως εγώ, που δεν κουνήθηκαν καθόλου από την θέση τους.
Πραγματικά άξιζε.
Αυτά είναι τα καλά αυτής της πόλης που όπου κι αν πάω μου λείπουν.

Roadartist είπε...

Χαίρομαι τόσο πολύ που χαίρεσαι τα καλά της Αθήνας, ελάχιστοι το κάνουν! Ναι εντάξει είμαστε κάποιοι τρελοί που τρελαινόμαστε να πηγαίνουμε σε μουσεία, θέατρα και σε συναυλίες κλασσικής μουσικής, σε βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες, άντε όμως στην πλειοψηφία να εξηγήσεις τι νιώθεις, πως το νιώθεις, τι παίρνεις, πόσο / γιατί τα αγαπάς αυτά.
Να περνάς όμορφα!

ΥΓ Τι ωραίο όμως που αλλάζεις συχνά τόπους διαμονής! Κέρκυρα (υπέροχη), Βόλος (φαντάζομαι υπέροχος) και τώρα Αθήνα. Για πόσο καιρό;

librarian είπε...

Καλημέρα καλλιτέχνιδα! Να ενωθούμε να γίνουμε πολλοί αυτοί οι τρελοί γιατί μάλλον οι υπόλοιποι είναι πιο τρελοί!
Ωραία ακούγεται η συνεχής αλλαγή τόπου αλλά κρύβει και πολλές δυσκολίες.
Κι αν σου πω ότι σε λίγο καιρό θα φύγω πάλι τι θα πεις; :)
Στέλνω email.