Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Τα βιβλία ως δώρα γενικά

Πάνε μέρες τώρα που τόσο επιθυμώ να γράψω στις Βολτίτσες και δεν το έχω καταφέρει. Είναι που ήθελα να είμαι εκεί για το πνεύμα των ημερών, αυτό της νέας αρχής, της ευκαιρίας που γεννιέται με τα ξεκινήματα, των αποφάσεων για καλύτερα. Και ακόμα για το πνεύμα των ημερών που θέλει να ξυπνήσει την ανθρωπιά μας, που συμπάσχει, που απλώνει την σκέψη του και παραδίπλα όχι για να αγοράσει, για να πάρει μα για να μοιραστεί όσο μπορεί όσο γίνεται.
Κάθομαι μπροστά την άδεια οθόνη του υπολογιστή, μια λευκή σελίδα με αντικρίζει κατάματα στο ύψος των ματιών. Δεν χρειάζεται να σκύψω σε μια κόλλα χαρτί με το μολύβι στο χέρι, να χαράξω, να μουτζουρώσω, να σβήσω. Με προκαλεί με την λευκότητά της, αναρωτιέται πώς θα ονομάσω το αρχείο της, με τι θα την γεμίσω, αναρωτιέμαι πώς θα μου βγει το θέμα που τριγυρνάει χωρίς σάρκα έως αυτή δα την στιγμή, το δευτερόλεπτο. Είναι έτοιμο, ώριμο να βρει ένα μονοπάτι των λέξεων που θα οδηγούν αβίαστα η μια την άλλη, ή θα σκοντάφτει κάθε τόσο, θα σηκώνομαι και θα ξανακάθομαι, θα περιφέρομαι κάνοντας πράγματα ένα γύρο με ανοικτή την λευκή σελίδα ημιτελή να περιμένει.
Τα βιβλία είναι συνηθισμένο δώρο των γιορτών. Όλοι οι εκδότες φροντίζουν να κυκλοφορήσουν νέους τίτλους αυτήν την εποχή για να κινήσουν το ενδιαφέρον, βγαίνουν κατάλογοι προτάσεων βιβλιοδώρων από εφημερίδες, περιοδικά, βιβλιοπωλεία που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και με ευρεία θεματική. Η σχετική διαφήμιση στην τηλεόραση πετυχημένη, καλύπτει διάφορες αναγνωστικές ανάγκες διαφορετικών ομάδων, πιάνει πτυχές με ευαισθησία και συγχρόνως, λόγω των καιρών, τονίζει το θέμα της χαμηλής τιμής. Τα βιβλία δεν είναι ένα οποιοδήποτε δώρο που μπορεί κανείς να το πάρει έχοντας έναν στο μυαλό του και μετά να το χαρίσει σε άλλον άνθρωπο. Είναι ένα προσωπικό δώρο. Την ώρα που το επιλέγεις φέρνεις τον αποδέκτη του μπροστά σου, ζωντανεύεις τις κουβέντες σας, τι είπε για εκείνο και άλλο, πώς αισθάνεται για τούτον, πώς αντέδρασε σε εκείνη την κατάσταση. Με την εικόνα και τα λόγια του πλησιάζεις τα ράφια και τους πάγκους με τα βιβλία και ψάχνεις για συμβατότητα. Μπαίνεις στην θέση του και προσπαθείς να φανταστείς αν θα του αρέσει. Και συγχρόνως ψάχνεις για κάτι που μιλάει και σε εσένα, να συνδυάσεις την δική του ευχαρίστηση με την δική σου άποψη και όρεξη. Έναν τίτλο που ήδη γνωρίζεις και αγαπάς, θέλεις να τον υποδείξεις, ή πάλι έναν τίτλο που θα ήθελες να έχεις κατακτήσει (απωθημένο) αλλά δεν έτυχε, ή πάλι έναν που είσαι σχεδόν σίγουρος ότι έχεις βρει τον σωστό του αποδέκτη, έναν τίτλο που παραπέμπει σε ένα αστείο, μια διαφωνία ανάμεσά σας. Προσφέροντας ένα βιβλίο ανοίγεις ένα κανάλι επικοινωνίας. Δημιουργείς ένα εν δυνάμει πεδίο κοινής επαφής. Βαθαίνεις και πλουτίζεις το πεδίο που υπάρχει. Όταν ανοίξει το δίκτυο, δύσκολα μετά κλείνει. Μένει, έχει αφήσει εντυπώσεις και αισθήματα που δένουν τους ανθρώπους με τρόπο μυστικό και αόρατο γιατί τόσο μεγάλη είναι η δύναμη των βιβλίων.
Ακόμα και εάν μερικά βιβλία είναι της μόδας, του συρμού και δεν αποτελούν ιδιαίτερη επιλογή και πάλι κάποια αξία βρίσκεται και εκεί. Η αξία μιας αναγνωστικής κίνησης των πολλών, γιατί να μην συμπεριλαμβάνεται κανείς και στο συλλογικό.
Βιβλία των γιορτών, βιβλία των διακοπών, δώρα πραγματικά. Εεεεε μα το ξέρατε ότι το κόλλημα υπάρχει, δεν φεύγει, δεν θα φύγει και την Καινούργια Χρονιά λέω…
Καλή Χρονιά το λοιπόν, με ακάθεκτα διαβάσματα!είναι η πρωτότυπη ευχή μου....

9 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πολύ όμορφες σκέψεις. Δένομαι με τα βιβλία και με τους ανθρώπους.. Ναι να μοιραζόμαστε..
Εύχομαι ολόψυχα καλή χρονιά,
υγεία, αγάπη και ότι άλλο επιθυμείς! :)

librarian είπε...

Τρομακτική δεν είναι αυτή η λευκή σελίδα που σε κοιτά; Κάποτε χαρτί, τώρα οθόνη, καμία διαφορά σαν να μην έχει!
Τώρα που λες για δώρα μου ήρθε στο μυαλό μου ανάμνηση που είναι εκεί καρφωμένη.
Πόσο σημαντικός ο ρόλος του βιβλιοπώλη και για τα βιβλιοδώρα!
Μου είχαν ζητήσει κάποτε ένα βιβλίο για να δωριστεί σε έναν άνθρωπο πολύ ξεχωριστό, έναν άνθρωπο αγαπημένο. Έσπαγα το κεφάλι μου, ήταν κοπέλα έφηβη και προφανώς έψαχνε κάτι για το αγόρι της.
Είχα μείνει κάγκελο, από τις λίγες φορές που δεν μου ερχόταν ένα βιβλίο στο μυαλό.
Όταν έφυγε, δυστυχώς ήταν αργά, μου ήρθε στο μυαλό ο τίτλος που θα ταίριαζε.
Μα και βέβαια το Μονόγραμμα του Ελύτη... ήταν βέβαια αργά αλλά μου έχει μείνει.
Η αναζήτηση δώρων μου φαντάζει κάτι απλά δημιουργικό.

Γιάννης Πλιώτας είπε...

Όταν όμως επιλέγεις ως δώρο ένα βιβλίο, πόσο πολύ είσαι διατεθειμένος να καταπιέσεις τις αγαπημένες σου επιλογές και να σκεφτείς τι πραγματικά θα ταίριαζε στον άλλον να διαβάσει;
Για μένα είναι δύσκολο πολύ, αλλά προσπαθώ να τα καταφέρνω.
Το επόμενο στάδιο είναι να φτιάξω φίλους σύμφωνα με τα αναγνωστικά μου γούστα.

anagnostria είπε...

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον πώς συχνά, όπως και σήμερα, πιάνεις τις σκέψεις όλων εμάς των βιβλιόφιλων. Να 'σαι καλά. καλή χρονιά.

Μαραμπού είπε...

Ας μιλήσω για τα βιβλία ως δώρα ειδικά!

Θα συμφωνήσω εν μέρει με τον Γιάννη. Έπαψα να δωρίζω βιβλία με βάση τα δικά μου γούστα. Συνήθως αποβαίνει ατελέσφορο. Απ'την άλλη, όσες φορές προσπάθησα να συγκεράσω τα δικά μου γούστα με εκείνα του παραλήπτη αποδείχθηκαν αποτυχημένες. Θυμάμαι κυρίως δύο περιπτώσεις: το περασμένο καλοκαίρι αγόρασα τον "Κήπο του Προφήτη" του Χαλίλ Γκιμπράν σ'έναν φίλο μου, πιστεύοντας ότι διάφορες ανατολίτικες θυμοσοφίες διανθισμένες με θρησκευτικές υποδείξεις για τον δρόμο προς την αιωνιότητα, θα του άρεσαν. Προσωπικά αντιπαθώ σφόδρα την εκλαικευτική φιλοσοφία, όσο για την θρησκεία, ας μην επεκταθώ! Τελικά, ο φίλος μου το είχε διαβάσει και απ'ό,τι μου είπε δεν του άρεσε και ιδιαίτερα. Εμένα, απ' την άλλη, δεν μου άρεσε καθόλου και τολμώ να πω με κάθε επιείκεια ότι, πέρασα το πιο βαρετό 3 ωρο στην ζωή μου!!

Είναι από τις φορές, librarian, που εύχεσαι να μην είχες "ανοίξει" ποτέ το βιβλιοδώρο που προορίζεις για άλλον!

Μια τέτοια περίπτωση θα περιγράψω ευθύς αμέσως. Μια φίλη, βιβλιοθηκονόμος μα όχι και τόσο "φανατική", δέχθηκε από εμένα ένα βιβλιοδώρο σε κάποια γένεθλιά της. Μου είχε πει ότι θα ήθελε να διαβάσει ένα βιβλίο που να περιέχει σεξ (απαραίτητο!), έρωτες, ίντριγκες κτλ. Βέβαια, πολύ αργότερα έμαθα ότι ζητούσε κάτι κοντά σε άρλεκιν. Εγώ, φύσει διεστραμμένος αλλά και λάτρης της λογοτεχνίας έπρεπε να τα συνταιριάξω σε ενα ανάγνωσμα άξιο να διαβαστεί. Έτσι της πήρα το "Η σεξουαλική ζωή της Κατρίν Μ.", της Κατρίν Μιγιέ, διάσημης τεχνοκριτικού της Γαλλίας, όπου εξιστορεί στο βιβλίο τις ερωτικές της εμπειρίες. Προσπάθησε ήδη τρεις φορές να το διαβάσει και πάντα σταματά λίγες σελίδες παρακάτω, λέγοντάς μου πως είναι πολύ "βαρύ" για τα γούστα της! Τουλάχιστον το θυμόμαστε ακόμα αμφότεροι με χαρά και ανταλλάσσουμε φιλοφρονήσεις του τύπου:
- "Πήγες και μου αγόρασες ένα πορνογράφημα!"
- "Είσαι τελείως αδαής από καλή λογοτεχνία!!"

Δύσκολο δώρο το βιβλίο. Σαν το κρασί... με κακής ποιότητας κρασί μπορείς να καταντήσεις τον άλλον αλκοολικό ενώ, με καλής ποιότητας κρασί, το λιγότερο να τον γνωρίσεις με έναν νέο και ατελείωτο κόσμο απολαύσεων!

Καλή χρονιά!

Mariela είπε...

Καλή χρονιά εύχομαι με πολλές πολλές "βολτίτσες" και αναγνώσεις... καλές!!

Elli είπε...

Ανοίγω και πρώτο πράγμα μπαίνω με ανυπομονησία στο blog και ναιιιιι έχει έξι σχόλια να με περιμένουν, τι καλά μα τι καλά!!! Είναι που ήθελα να συμπληρώσω και την πρωτότυπη ευχή "καλά διαβάσματα" με "καλά ανταμώματα μέσα από αυτά".

Roadartist γειααα με μεγάλα μοιράσματα αλ΄λιώς είναι σαν να μην έχουμε τίποτα. Καταευχαριστώ για τις ευχές και πολλαπλασιασμένες στέλνω τις δικές μας.

librarian τρομακτική λευκή σελίδα που ακουμπάμε ένα σωρό με σημαδάκια σημαδάκια. Ωαραία η ιστορία σου, συμβαίνει να κολλάει το μυαλό και μετά να σου μένει η απάντηση, η λύση στο κενό... Συμφωνώ ότι η ανταλλαγή δώρων είναι δημιουργική.

Γιάννη Πλιώτα, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την ονομαστική σου γιορτή. Οι επιλογές είναι δύσκολες (ακόμα και για εμάς τους ίδιους) αλλά είναι διαδικασίες που μας φέρνουν πιο κοντά στον εαυτό μας και στους άλλους, είναι δρόμοι γνωριμίας νομίζω. Θα έλεγα ότι το επόμενο στάδιο είναι να μπολιάσεις τους φίλους σου με τα δικά σου γούστα και να μπολιαστείς και εσύ με την σειρά σου από αυτούς...

anagnostria είναι πήγή μεγάλης χαράς και αποκούμπι να "πιανόμαστε". Καλή χρονιά ανταποδίδω ολόθερμα, με ζέστανες.

Elli είπε...

Mariela ευχαριστούμε τόοοοοσο για τις καλές ευχές σου. Πολύ μου αρέσουν οι μινιατούρες σου, υπάρχουν ακόμα εκεί στην Τ. Βάσσου;

Μαραμπού σε χαιρετώ από μακριά, σε χαιρετώ διαδικτυακά, και σου λέω (κάπως όπως και το τραγούδι): οι ιστορίες σου με έκαναν να χαμογελάσω, δεν πετυχαίνει κανείς πάντα, και μερικές φορές όταν προσπαθεί πολύ δεν βγαίνει. Στην πρώτη με τον Χαλίλ Γκιμπράν που δεν σου αρέσει και δεν σε αντιπροσωπεύει έβαλες πολύ νερό στο κρασί σου και το νέρωσες εντελώς με προσδοκίες που ματαιώθηκαν. Στην δεύτερη νόμισα ότι θα διάλγες τον Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ μιας και έχει γίνει ταινία και έχει άλλα ερείσματα... Πάντως και στις δύο περιπτώσεις δημιουργήθηκε μια κουβέντα, στην δεύτερη και γέλιο, ο πρώτος φίλος μου φαίνεται πιο κλειστών οριζόντων από όσο ο ίδιος παραδέχεται για τον εαυτό του. Είναι ιστορίες που θυμάσαι και εμείς χαρήκαμε να τις ακούσουμε ειδικά γιατί και μήπως δεν έχει συμβεί και σε εμάς;;;;
Καλή χρονιά με ΥΓΕΙΑ!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με αγάπη, υγεία, ευτυχία !! Συνέχισε τις βιβλιοπροτάσεις