Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Για ένα μικρό μικρό βιβλίο

Βρέθηκα σε ένα νεοκλασικό κτίριο στη Ζωδόχου Πηγής, ακριβώς κάτω από το Λόφο του Στρέφη. Περιοχή που αδιάκοπα βολτάρω γύρω γύρω, πάνω κάτω, δεξιά αριστερά και κάθε φορά η βόλτα διαφέρει.
Όλο κάτι αλλάζει. Η ώρα, η μέρα, οι άνθρωποι, εγώ.
Από τα παράθυρα δεν κρέμονταν βαριές σκουρόχρωμες κουρτίνες, ούτε γλάστρες αλλά και ούτε άνθρωποι, κρέμονταν βιβλία. Εξώφυλλα νέων εκδόσεων, κάθε φορά και νέα χρώματα. Δεν προλαβαίνεις να συνηθίσεις τα προηγούμενα και τσουπ σου ζωγραφίζουν άλλα. Να υπάρχει ποικιλία για να μη βαρεθείς. Καταστροφή η τόση μεγάλη ποικιλία.
Η μαύρη μεταλλική πόρτα κλειστή. Χτυπάω το κουδούνι και μου ανοίγουν, σαν να ήρθα σε φίλο.
Βόλτα στα ράφια των εκδόσεων Άγρα, ακριβώς κάτω από το Λόφο του Στρέφη, στο άσπρο ανακαινισμένο κτίριο με
τη μαύρη πόρτα. Οι σελιδοδείκτες στον τοίχο μπροστά σου με το που μπαίνεις αποτελούν πρόκληση. Κάθε φορά περισσότεροι, κάποιος λείπει από τη συλλογή, κάποιος χρησιμοποιήθηκε και τσαλακώθηκε, κάποιος ξεχάστηκε σε άλλο σπίτι. Περιπλανήθηκα ανάμεσα σε ράχες βιβλίων αλλά και σε πλάτες ανθρώπων που έψαχναν, μικρός χώρος, ιδανικός για να κουτσομπολέψεις.
Ε ναι αυτό έκανα.
Έπεφτε το βλέμμα όλο σε βιβλία που ήθελα από καιρό και ακόμα δεν έχω πάρει, κάποιο να πάρω να διαβάσω.Και καθώς χάζευα άκουσα:
Αααα αυτό είναι!
Γυρνάω και βλέπω έναν απορημένο υπάλληλο που παρά τις επίμονες προσπάθειες να βρει το βιβλίο που του ζήτησαν δεν τα είχε καταφέρει και μια χαρούμενη κοπέλα να κρατάει στα χέρια της ένα μικρό βιβλιαράκι.
"Το έχω διαβάσει και μου άρεσε πολύ, θα πάρω κι άλλα αντίτυπα να τα δωρίσω σε φίλους".
Πλησιάζω. Το εξώφυλλο δε μου λέει τίποτα και διαβάζω "Θα σε κάνω βιβλίο". Μάλιστα!

Έτος έκδοσης: 1996. Συγγραφέας: Κατερίνα Σκαλιώρα.
Στην πρώτη σελίδα:
Κι αν σου μιλάω με παραμύθια και παραβολές είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα.
Γιώργος Σεφέρης.

Το αγοράζω και αφήνω όλα τα υπόλοιπα να περιμένουν.
Αυτό δεν το είχα ξαναδεί ποτέ. Κανείς δεν είχε μιλήσει γι' αυτό και έχουν περάσει δώδεκα χρόνια. Μόνο εκείνη η κοπέλα που ήθελε να πάρει τρία να τα δωρίσει σε φίλους. Ούτε εφημερίδες, ούτε free press και στο ίντερνετ τώρα που ψάχνω, τίποτα. Αδικία.
Θα σε κάνω βιβλίο ή τα μοναχικά μυρμήγκια ο πλήρης τίτλος. Η πρώτη προσπάθεια της συγγραφέως να γράψει βιβλίο για ενήλικους. Της αρέσουν τα παραμύθια και με αυτά ασχολείται. Ευτυχώς και σε αυτό το βιβλίο διαβάζω σκόρπια παραμύθια για δύο μυρμήγκια που κυκλοφορούν στο μπάνιο εκεί δίπλα από τη μπανιέρα, για εφτά σαμιαμίθια που πανικοβάλουν τους φίλους.
Σκόρπιες λέξεις-σκέψεις, τριών ανθρώπων που ίσως να είναι και ένας. Δύσκολες που είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, θα συμφωνήσω. Και η μοναξιά δύσκολη. Όταν συνηθίζεις είναι καλά. Όταν χάνεται, χάνεσαι.
Μικρό, λιτό, δεν σε βάζει σε πολλές σκέψεις (κακό αυτό) αλλά γλυκό, όμορφο και ευαίσθητο, ξεχειλίζει από συναίσθημα και μοιάζει αληθινό. Σίγουρα θα το δώριζα και εγώ σε φίλους.
Γιατί κανείς δεν έχει μιλήσει ποτέ, απορώ.
Και στα βιβλιοπωλεία άμα πας είμαι σίγουρη πως θα σου πουν: δεν το έχουμε αλλά μπορούμε να το παραγγείλουμε. Είναι μικρό και δεν χωράει.
Ε που να χωρέσει όλη η βιβλιοπαραγωγή στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου. Αλήθεια πιστεύουν ότι θα χωρέσει στα ράφια των σπιτιών;
Φεύγοντας από τις εκδόσεις Άγρα ζήτησα έναν κατάλογο.
Γέλασα που ο κατάλογος είναι πιο μεγάλος από το βιβλίο που αγόρασα, γέλασε και ο πωλητής που μου ανέφερε ότι ο επόμενος θα είναι διπλάσιος.

Υ. Γ. Τα συνθήματα στους τοίχους των Εξαρχείων δεν μας επιτρέπουν να ξεχάσουμε:

21 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Περίεργος ο τίτλος και το περιεχόμενό του! χεχε!

librarian είπε...

Επ! Που με προλαβαίνεις πάντα βρε; Ακόμη το φτιάχνω! Ναι περίεργος ο τίτλος, περιέργο γενικά.
Ελπίζω να είσαι καλά!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ε που να χωρέσει όλη η βιβλιοπαραγωγή στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου...........

Roadartist είπε...

Πολύ μου αρέσει το κτίριο των εκδόσεων άγρα.. πάω συχνά..κυρίως το χειμώνα.. Και οι σελιδοδείκτες των εκδόσεων θα συμφωνήσω πως είναι πολύ καλοί :) Για το βιβλίο δεν είχα ακούσει ξανά. Καληνύχτα!

lemon είπε...

Δεν κρατήθηκα, να σου πω δύο πράγματα ( ή μάλλον τρία).

Αυτό με τους σελίδοδείκτες (και ειδικά του Άγρα!) το έγραψες καταπληκτικά. Νόμιζα πως μόνο εγώ ήθελα να έχω κι έναν δεύτερο-αναπληρωματικό, γιατί όλο και κάτι παθαίνει ο πρώτος...

Υπάρχουν πολλά βιβλία, που είναι θαυμάσια, μπορεί όχι σε επίπεδο Σεφέρη βέβαια αλλά πολλάκις καλύτερα από αυτά που κυκλοφορούν ευρέως στα ευπώλητα...
(Χριστέ μου, τι συγκρίνω...αυτά τα ροζ και κόκκινα εξώφυλλα, που είναι αραδιασμένα σε 30 αντίτυπα μπροστά-μπροστά στις βιτρίνες-λες και ο αγοραστής είναι ηλίθιος και θα αγοράσει όποιο βλέπει πολλές φορές, ή δεν θα ψυλλιαστεί ότι "αυτό γιατί θέλουν να μου το χώσουν στο μυαλό? κάποιο λάκκο έχει η φάβα...").
Γι αυτά τα βιβλία, λοιπόν, (όπως και για πολλές, αντίστοιχα, ταινίες) έχω αναρωτηθεί κατά καιρούς, τι μπορούμε να κάνουμε?
Οκ, τα παίρνω δώρο σε φίλους, είναι βιβλία που έχω αγοράσει μέχρι 10 αντίτυπα... Μα μετά? Γιατί να περνούν "αδιάβαστα"?!

Τρίτον, να αναφερω μερικά τέτοια βιβλία: τον Κριστιάν Μπομπέν (και ειδικά τον αιχμάλωτο του λίκνου), του οποίου έχω βρει και άλλα δύο βιβλία σε βιβλιοπωλεία αλλά ουδέν άλλο του... Μάλλον πρέπει να μάθω Γαλλικά, για να τον διαβάσω στο πρωτότυπο...
Επίσης της Micel Mones το Χαμένοι στη Μετάφραση (καμία σχέση με την ταινία, προυπήρχε το βιβλίο) και τον Τελευταίο Κινέζο Σέφ, και Τον Ψίθυρο της Πεταλούδας (και τα τρία από τις εκδόσεις Μελάνι).

Συγνώμη, πρωί-πρωί έχω ρέντα...
:)

librarian είπε...

Εμ αυτό λέω Ρίκη μου ούτε στα βιβλιοπωλεία χωράει ούτε και στα σπίτια!

Καλλιτέχνιδά μου καλημέρα! Ναι είναι πολύ όμορφο κτίριο και οι σελιδοδείκτες δεν είναι όλο και περισσότεροι;

librarian είπε...

Καλημέρα lemon, ευτυχώς που δεν κρατήθηκες! Η χαρά μας είναι τα σχόλιά σας!
Το πρόβλημα στην περίπτωση είναι ότι είναι τόσα πολλά τα βιβλία που εκδίδονται που δεν προλαβαίνουν ούτε να διαφημιστούν ούτε να τα βρει ο αναγνώστης. Ο καψερός αναγνώστης που πρέπει να τρέχει από εκδοτικό οίκο σε εκδοτικό οίκο αν θέλει να βρει κάτι το ξεχωριστό. Και μαζί με την αυξημένη βιβλιοπαραγωγή έρχεται και η αδικία στην προώθηση κατά την οποία επιλέγονται συγκεκριμένα βιβλία που θα μπουν στη βιτρίνα, στους πάγκους, στις εφημερίδες.
Κι όμως δεν σκέφτονται έτσι οι πολλοί. Και βέβαια αγοράζει αυτό που βλέπει πολλές φορές, απόδειξη οι λίστες με τα ευπώλητα.
Και δε λέω κακό δεν είναι, να διαβάζουν οι άνθρωποι, έστω και ροζ και κόκκινα εξώφυλλα.
Είναι η ελπίδα μου ότι διαβάζοντας πηγαίνεις και αλλού, σε άλλα εξώφυλλα.
Δεν είναι και λίγο να τα δωρίσεις σε 10 φίλους, λίγο το βλέπεις; Και από τους 10 φίλους ένας να το δωρίσει σε άλλους 10, για φαντάσου. ..
Πολλά μπορούμε να κάνουμε ειδικά όσοι ασχολούνται. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι δουλεύοντας σε βιβλιοπωλείο είχα καταφέρει να βάλω στις λίστες με τα ευπώλητα ένα βιβλίο που μου άρεσε, για φαντάσου...
Πολλούς τίτλους μας άφησες και η αλήθεια είναι ότι δεν τους ξέρω όλους. Θα ψάξω για αυτούς περισσότερα.
Να'σαι καλά και σε ευχαριστούμε που δεν κρατήθηκες!

Μαραμπού είπε...

Εκδόσεις Άγρα... συνυφασμένες με τον Νίκο Καββαδία, τον ποιητή που τόσο λατρεύω και, μάλλον, λατρεύει και ο εκδοτικός οίκος μιας και ανατυπώνει τα έργα του, με σταθερό ρυθμό, σχεδόν κάθε εννέα μήνες!!
Οι σελιδοδείκτες των εκδόσεων αποτελούν προσεγμένες, περιεκτικές, αυτόνομες καλλιτεχνικές δημιουργίες που τέρπνουν μάτι και πνεύμα!
Τους είχα συναντήσει στην Πρωτοπορία που σύχναζα και είχα πάρει αρκετούς. Σήμερα μέσα από την ανάρτησή σου είδα και κάποιους που μου είχαν διαφύγει προσοχής.
Για ροζ και κόκκινα εξώφυλλα θα γράψω καποια άλλη φορά. Να μου δώσες ερέθισμα!

librarian είπε...

Καλησπέρα Μαραμπού. Η ποίηση του Καββαδία είναι από τα βιβλία που θα τυπώνονται και θα τυπώνονται. Από εκείνα τα βιβλία που πάντα βάζεις στο ράφι και πάντα φεύγουν χωρίς να το πάρεις χαμπάρι.
Θυμάμαι η Πρωτοπορία παλία είχε κάτι δικούς της σελιδοδεικτες με φράσεις και την καλλικατούρα του συγγραφέα που την είπε. Πάει καιρός που έχω να τους δω.
Πάντως η Άγρα βγάζει συνεχώς καινούριους.

Roadartist είπε...

Εύστοχο το σύνθημα στο τοίχο και καλά έκανες που το συμπλήρωσες εδώ.. Απλά να συμπληρώσω πως τελικά (μετά την κατακραυγή που είχανε υπάρξει..) ο Εκδοτικός οίκος πήρε πίσω εκείνη την απόλυση.. Βέβαια να πούμε πως δεν είναι ο μόνος εκδοτικός που έχει προβεί σε απολύσεις.. το τελευταίο διάστημα (ένα χρόνο και βάλε) οι εκδοτικοί απολύουν συνέχεια κόσμο..

ΥΓ Αυτά τα συνθήματα δεν είναι ένας λόγος επιπλέον που είναι τόσο "ζωντανή" περιοχή τα Εξάρχεια.. Σε κάθε βόλτα εκεί, πάντα κοιτώ τους τοίχους..για νέα :) είναι η καλύτερη σάτιρα της πόλης!
Φιλάκια σου!

librarian είπε...

Καλλιτέχνιδά μου χαίρομαι που ξαναπέρασες και το παρατήρησες! Το σύνθημα το είδα μετά την ανάρτηση και ήθελα πολύ να το προσθέσω γιατί εκτός από την απεικόνιση μιας πραγματικότητας είναι και αρκετά εύστοχο!
Την τελευταία περίοδο συνεχώς απολύονται εργαζόμενοι αλλά στην περίπτωση των εκδόσεων Άγρα η απόλυση ήταν καθαρά εκδικητική πράξη λόγω συμμετοχής του εργαζομένου σε γενική απεργία. Γι' αυτό και δημιουργήθηκε θέμα που φυσικά οι εκδόσεις Άγρα αναγκάστηκαν να επαναπροσλάβουν τον εργαζόμενο.
Τα Εξάρχεια είναι η πιο όμορφη περιοχή των Αθηνών και τώρα νομίζω είναι ομορφότερη από ποτέ. Η προσπάθεια των κατοίκων ελπίζω να συνεχιστεί γιατί είναι κρίμα αυτή η περιοχή να χαρακτηρίζεται ως κακή περιοχή των Αθηνών.

Μαραμπού είπε...

Μαραμπού είπε...

Αγνοούσα το περιστατικό με την απόλυση και έτσι αρχικώς δεν βρήκα νοηματικό σύνδεσμο με το σύνθημα του τοίχου. Αφότου διάβασα τα σχόλιά σας, μπήκα στο νόημα! Πραγματικά εύστοχο μήνυμα, απόδειξη πως σε εκείνη την μεριά της πόλης (ελπίζω όχι μόνο εκεί) περιδιαβάζουν άνθρωποι που σκέφτονται με κριτική δύναμη και εκφράζονται ελεύθερα, ουσιαστικά και ειλικρινά.
Το σύνθημα πρόσθεσε ένα (+) σε ό,τι είχε προηγηθεί!
Σε χαιρετώ.

librarian είπε...

Μαραμπού είχε ακουστεί αρκετά το περιστατικό αλλά και στο σύνθημα αναφέρεται η απόλυση.
Σε εκείνη τη μεριά της πόλης περιδιαβάζουν και περιδιαβαίνουν άνθrωποι με κριτική σκέψη. Ελπίζω και αλλού! Σε ευχαριστώ που ξαναπέρασες από τα μέρη μας.

Elli είπε...

Γεια και χαρα! Εχει καταντησει να τρεχω και να μην σε προλαβαινω στα διαβασματα. Μολις που τελειωσα τον παλαιοβιβλιοπωλη Μεντελ [πολυ μου αρεσε και σε ευχαριστω, ειδικα η κατακλειδα του διηγηματος] να τσουπ, νασου με κατι αλλο γλυκο γλυκουτσικο! Δεν παιζω πια! [Ψεμματα το λεω]

librarian είπε...

Καλημέρα Έλλη! Ε δεν κάνουμε και αγώνα δρόμου. Πάντως η αλήθεια είναι ότι κλέβω λιγάκι γιατί είναι βιβλία που διαβάζονται εύκολα. Χαίρομαι που σου άρεσε ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ. Μόλις τελείωσα και το μυστήριο της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Τσβάιχ.

Μαραμπού είπε...

Για πες εντυπώσεις! :)

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Δέκα φίλοι εδώ, δέκα φίλοι εκεί, που θα πάει, σε κάποια βιβλιοθήκη θα χωρέσει. Μόνο έτσι θα πάψουν να μας σερβίρουν τα ροζ και τα κόκκινα εξώφυλλα που γυαλίζουν σιχαμερά, που λέει κι ένας φίλος blogger.

librarian είπε...

Μαραμπού η αλήθεια είναι ότι ετοιμαζόμουν να βάλω ανάρτηση γι' αυτό το βιβλίο αλλά συνέβησαν διάφορα απρόοπτα και τώρα το βιβλίο αυτό είναι αλλού και εγώ αλλού. Ίσως να προσπαθήσω να γράψω κάτι από μνήμης. Πάντως μου άρεσε πολύ και χαίρομαι που το έχω διαβάσει.

Κατερίνα και εγώ αυτής της άποψης είμαι και θεωρώ τα blogs έναν εύκολο τρόπο να πετύχεις κάτι τέτοιο και να μην είναι μόνο (ελπίζω) 10 άνθρωποι αυτοί που θα σε ακούσουν.

Ανώνυμος είπε...

Gia na simplirwsw kai tin sizitisi sas.. Ekleisan extes ta "ellinika grammata"..

100 ergazomenoi einai sto dromo..

librarian είπε...

Arcobaleno και εγώ μόλις το έμαθα και έχω πάθει σοκ. Ένας μεγάλος εκδοτικός οίκος με 53 χρόνια ιστορία.
Θα διαβάσω περισσότερα για το θέμα.