Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Βιβλιοθέματα

Το καλοκαίρι μπήκε. Κατασκοτωμένο, διάτρητο από σταγόνες και βροχές που όλο κρέμονται βαριά στον ευμετάβλητο ουρανό πάνωθέ μας. Και αρχίζω με μια ζοφερή γκρίνια. Ο κόσμος των εκδόσεων πλήττεται, αραιώνουν και εξαχνίζονται οι δουλειές των επιμελητών, διορθωτών, μεταφραστών. Επιμέλειες και διορθώσεις δεν δίνονται σε εξωτερικούς συνεργάτες, ελεύθερους επαγγελματίες, γίνονται από τους πιεσμένους μέσα. Μεταφραστικά δικαιώματα και μεταφράσεις αποφεύγονται. Προτιμώνται δουλειές έτοιμες, χωρίς κόστος, δηλαδή παλιές. Σενάρια τρόμου κυκλοφορούν στην αγορά. Ακόμα και ο τάδε εκδοτικός έχει προβλήματα, που δεν είχε ακουστεί ποτέ πριν, που φαινόταν καλά ριζωμένος και στέρεος, έχει παρουσία με αντοχή στον χρόνο, ποιότητα, ποσότητα, ιδιαιτερότητα, εισήγαγε νεωτερισμούς, οτιδήποτε. Ή, ακόμα και ο δείνα έχει θέματα να βρει δουλειά, που είναι καταξιωμένος στον χώρο του. Ακούγονται επικείμενα κλεισίματα, πιθανές συγχωνεύσεις, μαζικές απολύσεις. Το υπόγειο παλαιοβιβλιοπωλείο της οδού Ηφαίστου που είχε κλείσει, και μετά ξανάνοιξε, τώρα ξανάκλεισε. Περνάω και το βλέπω με στεναχώρια. Οριστικά, αυτήν την φορά, φαντάζομαι. Τα σημάδια της κλεισούρας, της εγκατάλειψης εκεί, ορατά. Το Κατάρτι «βάρεσε κανόνι», απλήρωτες επιταγές, στοκ που κατασχέθηκε, τυπώματα που έμειναν αιωρούμενα, δεν θα ολοκληρωθούν τώρα. Τηλέφωνα που χτυπάνε απελπισμένα σε έρημα γραφεία. Κρυφτό και κυνηγητό. Οι άνθρωποι της μακράς αλληλένδετης αλυσίδας του βιβλίου θορυβημένοι, αναρωτιούνται για το μέλλον. Το σύστημα κλυδωνίζεται, παραπατάει. Φήμες μπλεγμένες με πραγματικότητες. Συνδεδεμένοι στην αναμονή.

Να προτείνω για καλοκαιρινές αναγνώσεις τα απωθημένα μου που σκονίζονται ακόμα στην στοίβα μου. Τα βιβλιοβιβλία του Carlos Ruiz Zafon (Κάρλος Ρουίθ Θαφόν προφέρεται στα ελληνικά) που από σχόλιο στις Βολτίτσες έμαθα και πλησίασα, μα είναι τούβλα (χαρακτηριστικό των εκδόσεων Λιβάνη) και δύσκολα μεταφέρονται (φτηνές δικαιολογίες βέβαια). Το άλλο δανικό, ευτυχώς η δανείστρια, δεινή αναγνώστρια, θα κάνει δύο βιβλία την εβδομάδα πάντως, το έχω καρατσεκαρισμένο, συγκεκριμένου είδους δεν λέω, μα τι σημασία, την σχετική εμπειρία την έχει, δεν πιέζει, ούτε καν συναισθηματικά χαμογελαστά. Πιο μεγάλο τούβλο, μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Λιβάνη, της Elizabeth Kostova, Ο Ιστορικός. Εύχομαι σύντομα να τα διαβάσω, να τα διαβάζατε και εσείς και να τα κουβεντιάζαμε… Κάπως άλλαξα προσέγγιση, να, δανείζω βιβλία που έχω στην λίστα, παρά να κάθονται κλειστά και ανέραστα. Και όταν μου επιστρέφονται με εντυπώσεις, παρακινούμαι ξανά. Δεν χρειάζεται να είμαι σε αγώνα δρόμου με τα ίδια μου τα διαβάσματα, γιατί πραγματικά επιθυμώ να είναι ευχαρίστηση, εκείνο το ταξίδι και όχι μια υποχρέωση.
Στο μεταξύ προσπαθώ να φέρω βόλτα τον Σαραμάγκου των ραφιών μου, μερικέ ς αναγνώσεις σε πρώτο πέρασμα, άλλες, επιλεκτικά, ξαναπέρασμα, αναθύμηση, με ίδιες και συμπληρωματικές σκέψεις. Θα είναι το καλοκαίρι μου σε αυτόν αφιερωμένο. Μετά βλέπουμε…

12 σχόλια:

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Ωραίο καλοκαίρι θα είναι αυτό, με τον θείο Ζοζέ παρέα....

Elli είπε...

Ναι σίγουρα, η παρέα είναι καλή, Κατερίνα. Βλέπω τον Θαφόν τον έχεις!

Roadartist είπε...

Δε είσαι η μόνη που θα επιλέξεις Σαραμάγκου για το φετινό καλοκαίρι.. Έχω και εγώ ήδη καταλήξει σε κάποιες επιλογές.. Ευμετάβλητος ουρανός, ευμετάβλητα τα πάντα γενικότερα..
Αυτό που με ανησυχεί είναι πως δεν υπάρχει θετική ένδειξη ότι τα πράγματα κάπως θα βελτιωθούν..
Και είμαστε ακόμη στην αρχή αυτού του ..κυκεώνα.. είναι αδύνατο να μη σε επηρεάσει.
Εύχομαι να είμαστε καλά, ευχές για ένα καλό καλοκαίρι, με όμορφες αναγνώσεις.

Elli είπε...

Roadartist καλημέρα και εβδομάδα και απόλα. Και εγώ επηρεασμένη είμαι, μια έτσι μια αλλιώς. Για πες πού έχεις καταλήξει από επιλογές;

Roadartist είπε...

..ήδη διάβασα κάποια βιβλία..
Ανάμεσα τους.. ήταν το "Ωραίο καλοκαίρι" του Παβέζε, το οποίο δε με τρέλανε. Ομοίως δε με τρέλανε ένα βιβλιαράκι του Μποντλέρ (το "εγκώμιο στο μακιγιάζ"). Μου άρεσε το "Δικαίωμά στη τεμπελιά" του Λαφάργκ. Τώρα διαβάζω τις επιστολές του Μότσαρτ, μια πολύ ωραία έκδοση, για την οποία θέλω κάποια στιγμή να αναφερθώ στο Blog. Ίσως από το χειμώνα.
Έχω ήδη πάρει τα άπαντα πεζά του Μπόρχες που θα τα διαβάσω αργότερα μέσα στο καλοκαίρι, το "Η θάλασσα" του Μπανβιλ, από Σαραμάγκου προς το παρόν έχω δίπλα μου το "Όλα τα ονόματα". Και άλλα, μα μόλις τα διαβάσω θα επανέλθω τώρα δεν έχει ίσως τόσο νόημα.. Καλό καλοκαίρι να έχεις :)

librarian είπε...

Ως προς το πρώτο σκέλος της ανάρτησης θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο.

Δε ξέρω γιατί, μάλλον επειδή έχω συνηθίσει λίγο τη γκρίνια, τη μιζέρια θαρρώ της χώρας και των ανθρώπων της.
Μπορεί και γιατί ο χώρος του βιβλίου είναι φτωχός, ανέκαθεν ήταν, δεν είπε κανείς στους κληρονόμους ότι κληρονόμησαν κερδοφόρα επιχείρηση, κάθε άλλο μάλιστα. Λες και δεν ήξεραν, τι περίμεναν;
Όποια και να είναι η δικαιολογία όλα αυτά μου ακούγονται απλά μια ζοφερή γκρίνια, όπως δηλώθηκε κιόλας.
Θα κλείσουν εκείνοι που ούτως ή άλλως κάτι δεν τράβαγε.
Θα μείνουν όσοι έχουν την όρεξη.
Θα ανοίξουν όσοι αποκτούν την όρεξη στην πορεία.
Και την αγάπη, προ πάντων, για το βιβλίο ό,τι και αν περιέχει αυτή η λέξη.
Δουλειές, δουλειές, δουλειά, ψάχνουν όλοι, με πτυχίο, χωρίς πτυχίο, με όρεξη, χωρίς όρεξη. Αν βρίσκουν ή όχι είναι μια άλλη ιστορία, άσχετη με το σχόλιο, άσχετη με την ανάρτηση και με το μπλογκ ακόμη ασχετότερη.

Ευτυχώς το καλοκαίρι έχει ακόμη μέρες μήπως, λέω μήπως, διαβάσω και εγώ ένα κάτι από τη λίστα που μεγαλώνει.

Κοίτα να δεις που τώρα εδώ κρέμεται μόνο ήλιος.

Φτου φτού να μην το γκαντεμιάσω και το φχαριστιέμαι.

Σε φιλώ

Elli είπε...

Μπαίνω με την μία, Roadartist. Παβέζε σχεδόν κλασικός μα τον ανακαλώ με ένα αίσθημα πίεσης. Το Μακιγιάζ του Μποντλέρ μου άρεσε σαν θέμα και στο ξεκίνημά του, μετά το έχασε, έφυγε αυτός για αλλού, κάτι πάντως. Το δικαίωμα στην τεμπελιά το διεκδικώ χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο. Τα ονόματα μου άρεσαν από κάθε άποψη.Για τα άλλα περιμένουμε άποψη. Καλό καλοκαίρι και σε εσένα :) :)

Elli είπε...

Ma Librarian, εμείς τώρα ζούμε, αυτά βιώνουμε από πρώτο χέρι, τις συγκεκριμένες συγκυρίες, πρόσωπα και πράγματα. Είμαστε παρατηρητές αυτών των εξελίξεων με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις διαφοροποιήσεις, τις ομοιότητες, κλπ.
Σήμερα στην Αθήνα ήλιος με ζέστη. Και γω σε φιλώ πολύ...

Ανώνυμος είπε...

Librarian mallon to xeirotero einai na sinithisei kapoios ti gkrinia, na sinithisei sto "ligo" kai na paphei na diekdikei, na oneireuetai gia to kalitero..
Gia to kalitero simera, kalitero aurio..
Den einai kala ta pragmata, kai auto prepei na to paradektoume oloi.

De mporei na adiaforei kaneis otan filoi tou einai anergoi..

Alisida einai..

Kali sinexeia.

librarian είπε...

Όχι και βέβαια δεν είναι καλά τα πράγματα arcobaleno.
Ας προσπαθήσουμε να τα κάνουμε καλύτερα!
Με το να κλαις τι αλλάζει;
Για χαμογέλα να δούμε
:)

Ανώνυμος είπε...

Fusika me to na "klaime" de bgainei kati. Oute omws an gelame, ti wra pou dipla mas ponane. Antitheta bgainei me to na problimatizomaste mazi, i me to na boithisoume oso mporoume ws sinanthrwpoi. Kali sinexeia.

Ανώνυμος είπε...

Librarian.. ligo epithitiko itan to teleutaio sxolio kai zitw signwmi.
Apla einai tetameni genikws i atmosfaira, esy omws de ftais se kati
:D :D
kalo kalokairi,
Arco.