Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Κάπου στην Ιπποκράτους

Αναρωτιόμουν πώς θα ξεκινήσω, πάντα οι αρχές με δυσκολεύουν. Μήνες αναρωτιόμουν ποια θα είναι η αρχή αλλά δε θα το παραδεχτώ. Μέχρι που τα βήματα μου με οδήγησαν σε ένα γνώριμο μέρος, που όποτε μπαίνω ο χρόνος μάλλον σταματάει ή απλά ξεχνάω ότι κυλάει. Ένας χώρος γεμάτος βιβλία, ναι αλλά βιβλία διαφορετικά από αυτά που συνήθως βλέπω, εκείνα που πια έχω μάθει να αναγνωρίζω από τη ράχη τους.
Να λοιπόν ποια θα είναι η αρχή μου: η βόλτα μου, μια μέρα με ήλιο χωρίς δουλειά, στο παλαιοβιβλιοπωλείο εκείνο που ξέρω ότι θα με περιμένουν βιβλία κρατημένα για εμένα.
Χαρούμενη έκπληξη να ανοίγεις κούτες με βιβλία ξεχασμένα γεμάτα αναμνήσεις ανάμεσα στις σελίδες τους, σημάδια παλιών κατόχων, που ίσως τώρα πια να μη ζουν, βιβλία που φυλακίζουν αρώματα άλλων εποχών. Κοίτα ένα μπλοκ επιταγών του ’50, γέλια, να πας να εξαργυρώσεις μια τέτοια επιταγή να σε κοιτάνε όλοι και να σε θεωρούν τρελό, γιατί δεν είμαι;
Ναι όντως, αυτή η παραλαβή διαφέρει. Ναι όντως ζηλεύω γιατί τα ράφια τα καινούρια είναι γεμάτα γυαλιστερά εξώφυλλα χωρίς σκόνη.
Ανοίγεις ένα άλλο και η πρώτη σελίδα είναι γραμμένη με χοντρά άγρια γράμματα. Μπλε λέξεις χαραγμένες για πάντα στη σελίδα που θα έπρεπε να είναι άσπρη. Και από κάτω ένα όνομα που τυχαίνει να είναι και στο εξώφυλλο, για φαντάσου.
Ράφια γεμάτα με βιβλία που όλοι νομίζουν πεθαμένα και αναζητούν ματαίως σε συστήματα και Διαδίκτυο. Μα ποιος τους είπε ότι πεθαίνουν τα βιβλία;
Περνούσε η ώρα χωρίς να τη σκέφτομαι και οι άνθρωποι μπαινόβγαιναν, δια μαγείας δεν ήταν βιαστικοί, όπως κι εγώ, ήθελαν κουβέντα και ο παλαιοβιβλιοπώλης ήταν πρόθυμος. Δε μιλούσα, μόνο άκουγα και χάζευα τις ράχες, κολλούσα σε κάτι, το βιβλίο αυτό της Μήτσορα είναι εξαντλημένο από τις εκδόσεις Οδυσσέας, για δες, δεν είναι ανάγκη να περιμένω πότε θα επανεκδοθεί από τον Πατάκη, και επανερχόμουν στην κουβέντα που τώρα είχε περάσει στο σινεμά.
Κάπου στην Ιπποκράτους σε ένα μικρό μέρος γεμάτο με παλιά βιβλία, κουβέντες και ζεστούς ανθρώπους ένιωσα ξαφνικά ευτυχία, όπως κάθε φορά εκεί μέσα.
Και να ’μαι τώρα να κρατάω τη σακούλα με τα έξι καινούρια βιβλία μου, που περίμενα να ανοίξω όταν θα έγραφα αυτές τις γραμμές. Έξι καινούρια βιβλία που κάθε φορά που θα τα κοιτώ θα θυμάμαι τη μέρα εκείνη, τις κουβέντες που άκουσα, τις λέξεις που μου διάβασαν χωρίς ακόμα να έχουν εκδοθεί.

9 σχόλια:

Elli είπε...

Librarian κάνει το πρώτο βήμα στις ηλεκτρονικές βολτίτσες!
Τα παλαιοβιβλιοπωλεία, χώροι της ανακάλυψης στα ράφια της σκόνης, παραλαμβάνουν από βιβλιοθήκες που δεν υπάρχουν πια γιατί δεν υπάρχουν οι άνθρωποι που τις έχτιζαν. Και έτσι το πολύτιμο περιεχόμενό τους περνάει σε άλλη φάση, όπως το διαβάσαμε στο "Ένα βιβλίο για πέταμα", μεμονωμένα, μαζικά, δεν έχει σημασία.
Καλή βολτίτσα!!

Περαστικός είπε...

Καλό ξεκίνημα και από εδώ! Ωραία η πρώτη σου ανάρτηση και χρήσιμη και η σύνδεση για το βιβλιοπωλείο!

librarian είπε...

Elli οι πρώτες μου ηλεκτρονικές βόλτες δειλά δειλά χάρη σ' εσένα.

Περαστικέ χαίρομαι που πέρασες. Μη ξεχνάς ότι παλιά (κάπου το καλοκαίρι του 2006) είχες κάνει κι εσύ μια ανάρτηση για παλαιοβιβλιοπωλεία και είχαν συγκεντρωθεί αρκετές διευθύνσεις. Ήταν η πρώτη ανάρτηση που είχα διαβάσει και το πρώτο blog που είχα επισκεφτεί. Να συνεχίζεις τις βόλτες σου και να μας μεταφέρεις τις σκέψεις σου.

Spyros είπε...

Καλή αρχή Librarian! Εύστοχο θέμα για να ξεκινήσεις τη βόλτα σου. Τα παλαιοβιβλιοπωλεία, ένας χώρος συνάντησης βιβλίων διαφόρων θεμάτων και εποχών, όπου μπορεί να συνομιλεί ένας Standhal και ένας Flaubert με τον Stainer και τη Μήτσορα! Τα βιβλία ποτέ δεν χάνουν την αξία τους, αλλά συν τω χρόνω αποκτούν και άλλες ιδιότητες. Μια υπογραφή, κάποιες σημειώσεις, ακόμη και ένας λεκές κάνουν το βιβλίο μοναδικό, άσχετα αν αρχικά τυπώθηκε σε χιλιάδες αντίτυπα. Για διάφορους λόγους κάποια βιβλία καταλήγουν κατά την πορεία της ζωής τους στα ράφια ενός παλαιοβιβλιοπωλείου. Μένει μόνο, ο επίδοξος αναγνώστης να ανακαλύψει την κρυμμένη ιστορία του βιβλίου που συνάντησε εκεί και να δώσει και το δικό του στίγμα, ως αφορμή για ένα καινούριο κεφάλαιο στην ιστορία του αντιτύπου.

Και πάλι καλή αρχή και συγχαρητήρια!

Elli, μόλις ξεκίνησα το "Ένα βιβλίο για πέταμα". Σκέτη απόλαυση!

Roadartist είπε...

Καλη αρχή librarian, κατι μου λεει οτι θα εχουμε πολλα ομορφα να διαβασουμε εδω!!!
Δεν ειναι μαγικο ολο αυτο που αισθανεσαι σε αυτα τα βιβλιοπωλεια? Χρονο να ειχαμε να πηγαιναμε και να καθομασταν εκει ωρες.. Εξι καινούρια βιβλία?? Ουαου.. ;)

Elli είπε...

Spyro χαίρομαι που σου αρέσει το "Βιβλίο για πέταμα" και μην νομίζεις ότι ξέχασα τον Κανέτι ή τα "σκουλήκια". Έμπλεξα λίγο. Ωραία και όσα λες για τα αντίτυπα των βιβλίων και για τη μονδικότητα των αντικειμένων ακόμα και σε μια βιομηχανική και μεταβιομηχανικη κοινωνία.
Να προσθέσω και γω ένα ουαου για τα εξι βιβλία.

librarian είπε...

Spyro σ'ευχαριστώ για τις λέξεις σου. Μη ξεχνάς να με διορθώνεις, εξάλλου δε το θα επέτρεπα σε κανέναν άλλον.

Roadartist χάρηκα που σε είδα εδώ, δε σε περίμενα από τόσο νωρίς. Αξίζει να αφιερώνουμε λίγο από το χρόνο μας σε τέτοιους χώρους έστω κι αν αυτός είναι λίγος.

Elli καλή συνέχεια.

ναυτίλος είπε...

Τι πιο ωραίο από ένα παλιό και "ξεχασμένο" βιβλίο με κάποια αφιέρωση και ίσως και μια ημερομηνία ...
Καλορίζικο

librarian είπε...

Σ'ευχαριστώ ναυτίλε!
Πράγματι είναι ωραίο, ακόμη καλύτερο όμως με αφιέρωση του ίδιου του συγγραφέα.